Weet u wat: ik knal er maar meteen in met die schitterende klassieker De vis wordt duur betaald van Dolf Brouwers en Manke Nelis. Heremetijd, wat mis ik die kanjers.

De vis wordt inderdaad duur betaald want in de provincie Noord-Holland worden binnenkort niet alleen reclames voor vlees en fossiele brandstoffen verbannen uit bushokjes, maar ook voor vis. De visvangst is schadelijk voor het milieu, zo reclameren Alphons Muurlink van de PvdA en Anouk Gielen van GroenLinks.

De gecontroleerde oppositie denkt hiermee natuurlijk lekker veel stemmen te winnen tijdens de verkiezingen van de Provinciale Staten op 15 maart.

Muurlink: “De provincie Noord-Holland heeft duurzaamheid al een tijdje als doel. Dat moet ook tot uitdrukking komen in het reclamebeleid.” Daarom diende zijn partij een motie in om te pleiten voor het verbod. “We vonden het een goed idee om vis mee te nemen omdat er visproducten bestaan die slechter zijn voor het milieu dan bijvoorbeeld kip.”

Ach, hoe vaak moet ik het nog van de kansel schreeuwen: een monsterverbond van salafisten, Groene Gekkies, antifascisten, professor Wekker en onwelriekende feministen probeert alle genot uit het tragische moederland te zuigen en te persen. Die humorloze bende, aangevoerd door de stoottroepen der muzelmannen, wil echt alles verbieden. Roken, drinken, neuken zonder condoom, blote tieten, drugs, benzine, de houtkachel, de frikandel speciaal en nu dus ook de vis. Onder de Mof had het volk meer vrijheid. 

Ik word – excusez le mot – schijtziek van die walgelijke regenten van D66 en de gecontroleerde oppositie van Klavertje & Kuikentje die de boeren en de vissers willen ruimen. Zo’n 40 van de 75 kottervissers stoppen er mee! En hoe moet de coke dan in Urk komen, via het Kattegat en de sluis in Den Helder? Nou? De hele Nederlandse cultuur is doordrongen van de visserij. Neem nou de taal: visite en vis blijven drie dagen fris. Boter bij de vis. Bot vangen. De baars vergallen.

Enfin, hier vindt u meer vissige spreekwoorden en gezegden. Ach, op Hoop van Zegen van mijn grote voorbeeld Herman Heijermans zal binnenkort ook wel verboden worden wegens te blank en te racistisch. Overigens vond ik de muziek van de onvergetelijke Rogier van Otterloo beter dan de film. Ach, wie kent Rogier nog? Alleen André van Duin waarschijnlijk. De Zuiderzee-ballade van Sylvain Poons? VERBOTEN! Zuiderzee, van Louis Davids? VERBOTEN! Nou zult u denken: hoe kunnen Joodse zangers als Poons en Davids verboden worden door D66? Nou, omdat Joden door Black Lives Matter als blank worden beschouwd en dus als de vijand. Lees de horrorverhalen van heldin Bari Weiss er maar op na, over het virulente antisemitisme bij BLM, antifa en The New York Times.

Mensen die haring eten in stukjes, met zuur en ui, ontvriend ik stante pede.

En de legendarische toko van Schmidt in Rotterdam zal op last van Kaag 1 ook gesloten worden wegens te blank. Gelukkig heb ik de heerlijke vrijmibo’s bij de Visjuwelier van Rotjeknor samen met Rob Muntz vastgelegd voor het nageslacht.

Hier en hier.

Kom niet aan mijn haring want ook aan haring was ik verslaafd en dat liep toch mooi op in het seizoen, tot wel zes per dag. Meestal scoorde ik de beessies bij Pietje Altena, die met zijn kar ruim twintig jaar voor het Rijksmuseum stond tot hij werd weggepest door de bloedzuigers van Pyongyang aan de Amstel. Ik was een haringeter van de oude school: bij de staart in de muil laten glibberen, zonder wijvengetrut met accessoires. Als ik aan mijn tax zat bij Pietje, ging ik plengen met ijskoude korenwijn en kon de dag, met de rituelen der andere verslavingen, beginnen. 

Andere haringjunks gaven de voorkeur aan de kraam van Stubbe aan het Singel, maar dat is een oeverloze ruzie zonder end, wie de beste haring heeft in 020. Ik heb eens ruzie gekregen met een Scheveninger die brulde dat haring groen moest zijn en niet rood. En mensen die haring eten in stukjes, met zuur en ui, ontvriend ik stante pede.

Bij gebrek aan haring in de Algarve vreet ik me ongans aan de bacalhau, de percebes, de oesters, de venusschelpen en de muxama, mojama in het Spaans. De stokvis is natuurlijk een totaal andere visbeleving dan de haring, omdat die meurt als een polonaise incontinente bejaarden en dan druk ik me nog netjes uit. Mijn maatje Martijn kwam eens op het onzalige idee om naar de jaarlijkse haringhapperij van de Nederlandse Club te gaan, in een dierentuin in de Algarve profundo. Het vooruitzicht van een kudde zwetende expats – pensionado’s met Crocodile Dundee-hoeden, omaatjes met aarsgeweien – deed mij kokhalzen. Het vlees was weer eens sterker dan de geest en jawel hoor, daar stond ik als een sukkel in de rij voor haring. Mijn luide groet ‘goedemorgen dames’ – terwijl ik als een blindeman om mij heen tast – maakt mij niet populair bij de genetisch minderbedeelde landgenoten. Het was 42 graden in de schaduw in de verdrietigste dierentuin die ik ooit zag, dus nog droeviger dan die van Kaboel, Caïro en Bagdad. Uiteindelijk scoorde ik een dozijn haringen. ‘Neen juffrouw, ik hoef er geen zuur bij, dat krijg ik wel van uw vis.’ We gleden de vis nog bij de kassa naar binnen terwijl het zweet door mijn bilnaad gutste. ‘Mis je Amsterdam nu niet, de humor bij de kar?’ vroeg Martijn met volle mond. ‘Als haringworm, gabber. Ik vluchtte op tijd. Anders had ik nu ook een tuintje op mijn buik, net als Pietje Altena.’

Alles moet kapot: de boeren, de visserij, het vertrouwde Nederlandse landschap en de Nederlandse taal. Tijd voor een volksoproer.

Arme Pietje, geterroriseerd en weggepest door de regenten en hun beulen van Pyongyang aan de Amstel. Maar wat hem echt velde, zei hij, was de onbuigzaamheid van de Amsterdamse ambtenaren. ‘Het zijn bloedzuigers,’ zei Altena nadat hij zijn haringkar had laten fijnpersen en afvoeren.

En wat de denken van de meedogenloze oorlog die de Stopera voerde tegen The Seafood Shop in de Leidsestraat? PvdA-wethouder Sofyan Mbarki vond het volstrekt normaal dat er in de Leidsestraat (maandelijkse huurprijzen vanaf 15.000 euro) een onontbeerlijk en uniek Albanees snoepwinkeltje is gekomen in de plaats van een echte Hollandse visboer. Wolla! Het zijn allemaal tekenen aan de wand. Alles moet kapot: de boeren, de visserij, het vertrouwde Nederlandse landschap en de Nederlandse taal. Tijd voor een volksoproer. En indien u daar te schijterig voor bent: stem ze weg op 15 maart. Hoû zee, hoû zee, hoû moedig zee (een kinderlied van J.P. Heije en M.A. Brandts Buys dat onder andere bekend is uit de bekende bundel Kun je nog zingen, zing dan mee!) Ik hoor het mijn moeder nog zingen, zichzelf begeleidend op het traporgel.

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €4 per maand.