Spring naar de content

Hoffman en Heineken

Ooit heb ik het toneelstuk Slapende Honden geschreven, dat werd geregisseerd door Leonard Frank en gespeeld door Krijn ter Braak, Wivineke van Groningen en Stef van der Eijden. Het ging over een echtpaar met een hond. De hond kon praten met de man, maar voor de vrouw was de hond alleen maar een wezen dat kon blaffen. Stef van der Eijden speelde de hond in een hondenpak. Hij heeft er destijds lang op geoefend.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Max Pam

Hoe beweegt een hond? Hoe eet een hond? Hoe snuffelt een hond. Stef kon het allemaal. Ik ben er dus helemaal vóór wanneer een acteur zich helemaal inleeft in zijn rol.

Hoe Thom Hoffman zich in Freddy Heineken inleeft
Thom Hoffman gaat Freddy Heineken spelen in een vierdelige dramaserie van de TROS, die in 2013 wordt uitgezonden. Om tot een beter begrip van het personage te komen, heeft Hoffman zich drie dagen laten vastketenen in een kamertje. Jazeker, net toen als Heineken. Dankzij deze ervaring, die Hoffman zelf in de Volkskrant ook “flinterdun” noemt, is de acteur tot een oordeel gekomen over Heineken.

Hoffman: “Ik heb heel wat gekke mensen gespeeld, maar Heineken is met afstand de gekste. Hij is niet mijn grootste vriend geworden. Hij heeft iets bovenmenselijks neergezet, zijn imperium, maar dat ging zeker niet gepaard met enige vorm van sympathie. Vriendschap met hem lijkt me onmogelijk”.

Zou Hoffmann ooit iets over Heineken hebben gelezen, behalve dat boekje van Peter R. de Vries? Mij lijkt het in elk geval banaal om een leven als dat Van Heineken af te meten aan die paar weken dat hij door Holleeder en consorten is gegijzeld. Als Thom Hoffman werkelijk iets wilde vertellen over Heineken, dan had hij zich beter kunnen verdiepen in het gedrag van Heineken als ondernemer, kunstverzamelaar en als geïnteresseerde in de wetenschap, wat dat was hij ook. Tevens bezat hij de eerste zelf spelende schaakcomputer, die ik nog eens van hem heb geleend voor een lezing over het Zwevende schaakbord van Louis Couperus.

Freddy hield van kunst

Maar ik denk niet dat het Nederlandse televisiedrama in zulke vergezichten is geïnteresseerd. Daar blijft Moeder, ik wil bij de Revue de standaard. Heerlijke nostalgie voor de oudjes, om bij in slaap te sukkelen.

Eigenlijk was ik graag bevriend met hem geweest
Freddy Heineken heb ik een paar maal ontmoet. Hij kwam mij wel eens halen om te lunchen. Een interessante man, zonder twijfel. Onze gesprekken gingen gepaard met veel sympathie, eigenlijk was ik graag bevriend met hem geweest. Ik dronk ook wel eens een biertje met hem, en soms een paar meer.

Eén?

En dan zegt: Thom Hoffman: “Ik ben ook geen drinker. Al dronken wij na afloop van de draaidag één Heinekenetje. Dat vonden wij wel passend.”

Heinekenetje.

Eén.

Ik vrees dat Thom Hoffman in te veel doktersseries heeft gespeeld om Freddy Heineken nog te kunnen vertolken.