Zien: zo verspreidt een pandemie zich over de aarde
Geografische afstand is geen issue meer in het mondiale dorp dat Aarde heet. Een vierjarig jongetje in een Mexicaans dorpje bewees dat in 2009 toen hij besmet raakte met een H1N1-virus. In een tijdbestek van weken stak het de oceaan over en werd het een pandemie, die wel allemaal zouden kennen de Mexicaanse griep of varkensgriep.
De stationshal van Utrecht Centraal. Een vlucht van Schiphol naar Singapore. Een virus verspreidt zich anders dan in tijden van de Spaanse griep. Theoretisch natuurkundige Dirk Brockmann en collega’s ontwierpen een model dat het verloop van een hedendaagse pandemie in kaart brengt.
De video laat een virusuitbraak zien in Atlanta, Amerika. Op de kaart rechts ziet u de geografische afstand, maar op de figuur links (de vuurwerkbloem) iets wat Brockmann ‘effectieve afstand’ noemt. Hiermee bedoelt hij dat je tegenwoordig net zo snel op je werk kunt zijn op de fiets als met het de bus of de metro.
Brockmann ziet het besmettingsproces als rimpels op het wateroppervlak wanneer je er een steen in gooit. Luchtverkeer zorgt voor grote, snelle golven, maar wanneer het regio’s bereikt waar men afhankelijk is van auto, fiets of muildier ebt het weg.
