Rosanne Hertzberger: ‘Amy Winehouse leidde mijn stoute leven’
Rosanne Hertzberger (39) stopte dit jaar als columnist bij NRC en sloot zich aan bij Nieuw Sociaal Contract. Voor die partij werd ze gekozen in de Tweede Kamer. Wat leest, luistert en ziet deze kersverse politicus in haar vrije tijd?
Boeken
“Ik lees op dit moment De MANIAC van de Chileense schrijver Benjamín Labatut, nadat ik al eerder Het blinde licht had gelezen. De MANIAC gaat deels over Paul Ehrenfest, hoogleraar natuurkunde in Leiden, die in de jaren dertig compleet doordraaide en zelfmoord pleegde, na eerst zijn vijftienjarige zoon neer te schieten. Uit eerder verstuurde brieven bleek hij de grip op de ontwikkelingen binnen de theoretische natuurkunde verloren te zijn – met name door de opkomst van kwantumfysica – en daardoor ook zijn grip op de wereld. Het blinde licht heeft in grote lijnen hetzelfde thema. Het is heel zeldzaam dat iemand de bètawetenschappen durft te fictionaliseren. In de bètawereld zijn mensen namelijk heel rechtlijnig: je moet bij de feiten blijven. Ik mag niet zeggen: de eerste beesten op aarde waren bacteriën, want de eerste beesten waren niet alleen bacteriën maar ook archaea. Dat zijn ook gewoon een soort bacteriën, maar goed: je moet heel exact zijn. Labatut heeft daar gelukkig maling aan. Ik heb het idee dat schrijvers, maar ook filmmakers, feiten steeds vaker verkiezen boven fictie. Oppenheimer bijvoorbeeld blijft ook heel dicht bij de realiteit. Dat is niet erg, maar het is niet per se nodig om een waarachtig verhaal te vertellen. Juist door een element van fictie toe te voegen kun je iets laten zien wat je anders niet ziet, maar wat net zo waar is als de feiten die worden gebracht.”
“In de boekenwereld is er nog steeds een duidelijk onderscheid tussen hoge literatuur en lage literatuur. Nabokov is hoog, Riley is laag, terwijl de boeken van laatstgenoemde gewoon hartstikke goed zijn. Riley is de bestverkochte schrijver van de laatste jaren, maar wordt door de literatuurkritiek volkomen genegeerd, zoals wel meer vrouwen die bestsellers schrijven. Tijdens het lezen van een boek van een vrouw betrap ik mezelf erop dat ik denk: ik hoop zo dat dit hoge literatuur is. Ik had dat heel erg bij de boeken van Elena Ferrante, dat later nota bene een pseudoniem van een mannelijke auteur bleek te zijn. De geniale vriendin bijvoorbeeld is bijna een soort meisjesroman, vrouwen onder elkaar, maar ik vind het zalig om te lezen. Als we willen dat meer mensen gaan lezen, dan moeten we dat verschil opheffen. Verder is het een feit dat mensen minder lezen dan vroeger. Dat heeft niet met de kwaliteit van de boeken te maken, maar met het feit dat er veel meer competitie is. Je kunt overal waar je bent een film of een serie kijken, muziek luisteren of een podcast opzetten, en dan reken ik het televisiekijken nog niet eens mee. Vind dan nog maar eens tijd om een boek open te slaan. Kijk, je kunt een boek lezen over Israël, maar je kunt er ook een podcast over luisteren. Het lezen en het kijken en luisteren vervangt elkaar deels, maar het overlapt elkaar ook. Dat mensen volgens onderzoek minder lezen, zoals jij zojuist opwierp, vind ik dus niet zo’n probleem.”
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
