Nederlands project: “Bouw dorp in afgekeurde olietankers”
Dubai, Abu Dhabi en Doha waren tot een jaar of vijftien geleden al even kleurloos en stoffig als de woestijn om hen heen. Maar eind jaren negentig kwam daar verandering in: steeds meer oliegeld werd besteed aan architectuur, om rijke investeerders uit het westen naar het oosten te lokken. En dat is gelukt: tot op de dag van vandaag worden de meest wonderlijke gebouwen uit het stof gestampt, zodat iedereen die een graantje mee wil pikken van de opmars van de golfstaten er ook een riant onderkomen kan vinden.
Maar: de olie raakt langzamerhand op. Fossiele brandstoffen zijn immers eindig. Om die reden zullen steeds meer olietankers in de toekomst overbodig worden. Maar wat dan te doen met die reusachtige schepen? Architect Chris Collaris en art directors Ruben Esser, Sander Bakker en Patrick van der Gronde hebben het idee opgevat om afgedankte olietankers om te bouwen tot dobberende dorpen. Na enig onderzoek bleek dat deze kolossen uitstekend zijn om in te wonen: de wanden (die uit meerdere lagen zijn opgebouwd) zorgen ervoor dat de temperatuur in het schip makkelijk gereguleerd kan worden en de schepen zijn zo hoog dat er makkelijk meerdere verdiepingen in kunnen worden gebouwd. Volgens schattingen van Collaris biedt één olietanker genoeg ruimte voor woningen, hotels, winkelcentra en theaters. Een heel dorp onder één dak, dus.
Heel karwei
Tegen The Creators Project vertelt de architect hoe hij op het idee voor The Black Gold, zoals hij en zijn kompanen het project hebben genoemd, tot stand is gekomen. Collaris: “Wat deze landen zo welvarend heeft gemaakt, zijn deze enorme olietankers. Dat is hét icoon van de olielanden, dus waarom zouden wij hier niets mee doen?” Wel heeft het plan ook wat haken en ogen. Het schoonmaken van de enorme tankers is bijvoorbeeld nog een heel karwei. Olie is moeilijk te verwijderen, en wanneer het niet goed wordt verwijderd brengt dat voor de nieuwe bewoners gezondheidsrisico’s met zich mee. Ook is het de bedoeling dat de schepen aan de kust komen te liggen, waardoor het bestand moet zijn tegen stormen, de getijden en stromingen. Het project is ambitieus, maar niet onmogelijk, zegt Collaris. Als ze maar genoeg tijd, geld en geïnteresseerden krijgen.
Collaris: “Op dit moment zijn we bezig contact te leggen met landen waarin we dit project willen gaan realiseren. Daarnaast zijn we in gesprek met specialisten die kennis hebben over alle facetten van het project, alles wat erbij komt kijken. Het zou in ieder geval geweldig zijn als dit project bij zou kunnen dragen aan het vormen van een eigen identiteit van deze landen.”
Afbeeldingen van The Black Gold-project. Let bijvoorbeeld ook op de doorzichtige zwembaden in het plafond. Meer afbeeldingen vindt u hier.
