Spring naar de content

Hoe Donald Trump zijn buitenlandse beleid presenteerde

‘America first’. Dat moet de essentie zijn van het buitenlandse beleid, vindt Donald Trump. De grootste gegadigde voor de Republikeinse presidentsnominatie in de Verenigde Staten heeft toelichting gegeven bij zijn buitenlandse beleid als hij president zou zijn. Zijn toespraak las hij voor in een statige balzaal in Washington. Het leek op een poging om presidentieel over te komen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Sebas Bouquet

Kalmer dan ooit tevoren sprak hij, Donald Trump, over het buitenlandse beleid dat de VS onder zijn hoede moet gaan voeren. Hij noemde zichzelf ‘de veronderstelde kandidaat’, en stelde om die reden een eerste episode van zijn beleidsplannen als president voor. Trump sprak onder meer over IS, China, Rusland, en de NAVO. En over Amerikaans militair ingrijpen in het buitenland.

Hoewel Trump een groot deel van zijn spreekbeurt wijdde aan het in zijn ogen ‘rampzalige’ buitenlandbeleid van Obama, kwam hij ook op de proppen met méér dan dat. Plannen om IS te verslaan, bijvoorbeeld. Zo wil Trump de terreurgroep verzwakken door de toegang tot olie af te snijden. Verder is hij voorstander van ‘sterke ondervragingsmethodes’ zoals waterboarding; kortweg een schijnverdrinking. En het stoppen van het verspreiden van de radicale islam moet een grote doelstelling van de VS en de rest van de wereld zijn. Daarvoor moet nauw worden samengewerkt met bondgenoten in het Midden-Oosten.

China en Rusland
Vervolgens wordt het interessant. Rusland en China mogen namelijk weer meedoen als het aan Trump ligt. Met Rusland wil Trump gesprekken beginnen om gemeenschappelijke aanknopingspunten te vinden, onder meer in de strijd tegen het extremisme. Want Trump wil, vrij vertaald, weleens uitzoeken of de Russen wel echt zo onredelijk zijn als velen denken.

De relaties met China moeten simpelweg worden hersteld. Het land zou een waardevolle bondgenoot kunnen zijn die het atoomgevaar van Noord-Korea moet bedwingen. Tegelijk deelde Trump een sneer uit aan het beleid van president Obama en minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton. Trump: “China heeft respect voor wat en wie sterk is, en door hen economisch te laten profiteren van ons zoals ze nu doen, verliezen wij alle respect.”

De relaties met China en Rusland moeten dus worden hersteld, maar niet ten koste van alles. Want: ‘America first’. In tegenstelling tot het vroegere Republikeinse buitenlandbeleid wil Trump overigens ook alleen Amerikaanse soldaten naar buitenlandse conflicten sturen als laatste optie. “Ons doel is vrede en welvarendheid, geen oorlog en destructie.”

Tenslotte moet naar de structuur van de NAVO worden gekeken. En dan doelt Trump vooral op het financiële plaatje. “We hebben miljarden dollars uitgegeven en geïnvesteerd in ons leger om Europa en Azië te verdedigen.” En wat doen wij, bondgenoten van de Verenigde Staten in de ogen van Trump? Niets! “Onze bondgenoten betalen hun deel niet.”

Isolationisme
Trump kiest dus voor isolationisme, concludeert De Volkskrant. “De belangen van de Amerikaanse arbeider zullen altijd onze eerste prioriteit zijn”, zegt Trump nog. Het blijft voorlopig bij een tipje van de sluier van het (buitenland)beleid van presidentskandidaat Trump, een buitenlandbeleid waarbij Amerika overduidelijk op nummer één komt. Het (buitenland)beleid van Trump dat door partijgenoot Mitt Romney onlangs nog zo werd gekraakt.

Want laten we niet vergeten dat “het hier gaat om iemand die de spot dreef met een gehandicapte verslaggever, die de vragen van een journaliste aan haar ongesteldheid toeschreef, die een rivaal die toevallig een vrouw was bespotte om haar uiterlijk, die opschepte over zijn affaires en die zijn toespraken met platvloersheden doorspekt,” aldus Romney in maart van dit jaar. De toespraak maakte veel los in Amerika.

En of Trump Amerika nu op één, achttien of 324 zet, vanuit een statige balzaal spreekt, en-/of vrienden met China en Rusland wil worden: Trump blijft Trump.