Hartstochtelijke blikken

Die lichtend gele weg met het oranje wolkje zag hij na dertig jaar ploeteren niet meer. Het werk van Jan Sluijters, een kunstenaar die zichzelf de das omdeed.

Gepubliceerd op: 07/06 | 1991 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Peter Yvon de Vries

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

“Er is een verfijnde ontuchtigheid in dit werk, onedel en troebel, en die zet zich door tot in de verbeelding van de omgeving, van de kleur en het licht, van de bloemen en de weelderige schaduwen. Een van wellustige hunkering kreunend dier vraagt aandacht voor het rillend verlangen van zijn bronstige ziel... (...) En deze diepe ziek-heid is overal, ook in de schilderijen waarop geen figuur voorkomt. (...) En toch, ondanks de grandiose kwaliteiten van bekwaamheid en dramatische spankracht, haat ik dit werk, ik haat het diep en hartstochtelik, zoals ik een samenleving haat, die het als logies uitvloeisel van zijn levensvorm voortbracht." 

Zo schreef A.M. de Jong in Het Volk van 21 maart 1921 over de schilderijen van Jan Sluijters. Zeventig jaar later is deze politiek getinte oprisping een aanbeveling in plaats van een negatieve opinie. Wie nu naar het oeuvre van Sluijters (1881-1957) kijkt ziet een staalkaart van stijlen, een overzicht van alle schilderscholen en thema's die in het begin van deze eeuw over elkaar buitelden. Er is van alles wat: mondaine vrouwen die elkaar omhelzen, landschappen in Van Gogh-stijl, illustraties, affiches, postzegels, kubistische damesportretten, decoratieve naakten op sofa's, zoetige moeders met kind, wulpse danseressen, boksers en acrobaten en stillevens en bloemstukken in elke gewenste stijl. De verfijnde ontuchtigheid van A.M. de Jong is onvindbaar, maar van het kreunende schildersdier is zo nu en dan een glimp te zien op de tentoonstelling Jan Sluijters, aquarellen en tekeningen in het Noordbrabants Museum. Het merendeel van de 150 bladen is niet eerder geëxposeerd, want afkomstig uit privéverzamelingen. De tentoonstelling is interessant doordat men een indruk krijgt van de mogelijkheden van een Hollands kunstenaar die zichzelf de das omdeed.