Van slurf tot smurf
Het aardige van presentator spelen bij een rechtstreekse radio-uitzending is wat mij betreft het moment na afloop dat je je eigen stem hoort spoken: „Heb ik m'n gasten eerlijk behandeld? En zat er nog een glimlach voor de luisteraar in?"
Vanwege mijn vorstelijke onnozelheid was ik gevraagd in te vallen bij het programma Ekkel Horizontaal. Mede-presentator was Fré Spigt, een wilde orchidee uit Rotterdam, blueszangeres en heuse dame. Met ons hoorden tachtigduizend luisteraars een duet: „Zeg Venus, als ik jou bekijk dan heb je nu al schik / Dat weet ik Penus, maar ik heb niet zo'n grote pik! / Mag ik daarmee proberen om te kijken of 'ie past / Ja, m'n lieve Penus, want 't is zo'n mooie mast!''
Het duo Venus & Penus is een vroeg hoogtepunt uit het onvergankelijke repertoire van Pierre Kartner, de zanger die ons later Het Smurfenlied zou schenken evenals Bedankt lieve ouders. Penus noemt zich sindsdien Vader Abraham.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
