Spring naar de content

Mary Michon

Mary Michon (Breda, 1939) werkte als programmamaakster en actrice en is schrijfster. Onlangs verscheen van haar het boek Van die damesdingen – over de kunst van het ouder worden. door Renate van der Zee

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Rafelig. Ik ben letterlijk en figuurlijk wankelmoedig ter been. Dit jaar ben ik zeventig geworden, en dat is een ingewikkelde leeftijd.

Wie zijn uw helden?

Alberto Contador en Lance Amstrong. Omdat ze zich door een ernstige ziekte heen hebben geknokt en toch kampioen zijn geworden.

Aan wie ergert u zich?

Ik erger me vaak aan de medische stand. Alles gaat met de aangeplakte winkelvriendelijkheidslach. Zelfs als het levensbedreigende dingen betreft, is er weinig tijd voor je en geen aandacht.

Lijkt u op uw vader?

Ondanks mijn krakkemikkige lijf bezit ik een enorme vitaliteit, en dat heb ik van hem. Mijn vader was onvermoeibaar in de weer met ons en mijn moeder, die een broos vrouwtje was. Hij deed alles in huis en hij bleef leuk.

Wat zijn uw dagdromen?

Af en toe helemaal niks doen en daar vrede mee hebben.

Wat is uw grootste angst?

Aftakeling. Ik wil niet in die treurige treurnis schieten en de grauwe sluiers tegemoet strompelen zoals de oudjes van Jacques Brel.

Bidt u weleens?

Ik doe weleens een schietgebedje. Dan spreek ik mezelf toe.

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?

Nee, maar ik heb wel sterke voorgevoelens over mensen die gaan sterven. De dood van mijn broer Hans heb ik voorvoeld. Ik kwam uit de bioscoop en zei tegen mijn man: “Er is iets met Hans’.” De volgende dag belde mijn vader met het bericht dat Hans een ernstig auto-ongeluk had gehad. Hij had het niet overleefd.

Bent u aantrekkelijk?

Ik ben aantrekkelijk als een femme en fleurs in de najaarszon.

Wat is uw definitie van geluk?


Dat is een flash van lichtheid die even over je komt. Meer kan ik er niet van maken.

Waar schaamt u zich voor?

Nergens voor. Ik heb nooit gestolen of gemoord. En ik schaam me ook niet voor mijn lijf, al zou ik mij niet naakt aan de wereld vertonen.

Bent u monogaam?

Nee. Nooit geweest ook. Daar kan ik kort in zijn.

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?

Recentelijk, toen ik met een vriendin in het ziekenhuis was, aan wie werd uitgelegd dat het ernstig was. Toen zij weg was, heb ik zo erg gehuild dat ik bijna niet meer kon ophouden. Overidentificatie. Ik ben Florence Nightingale in het kwadraat.

Hoe moedig bent u?

Niet moedig, wel dapper. Toch maar doorstampen, hè? En met mijn vitaliteit red ik het, zolang de voorraad strekt.

Van wie heeft u het meest geleerd?

Van mijn ouders. Van hoe ze met elkaar en ons omgingen. Niet veroordelend, hooguit corrigerend. Ik heb veel ruimte gekregen, en dat neem je je hele leven mee.

Wat is uw grootste ondeugd?

Ik kan enorm dwingend zijn. De dingen moeten in mijn tempo, snel dus, en onder mijn voorwaarden. Vreselijk.

Wanneer was u het gelukkigst?

Op 15 maart 2009, toen ik de laatste hand legde aan mijn boek. Dat het me toch maar was gelukt.

Welke eigenschap waardeert u in een vrouw?

Zorg en zakelijkheid tegelijkertijd.

Welke eigenschap waardeert u in een man?

Iets meer van het zorg-gen waar vrouwen zo mee behept zijn. Iets meer belangstelling voor anderen. En een beetje leuk in bed, hè?

Als u iets aan uzelf kon veranderen, wat zou dat dan zijn?


Soepeler in het leven staan. Dingen makkelijker los- laten.

Hoe ontspant u zich?

Thuis op de bank met een klein naaiwerkje. Dat kan ik goed en dat heb ik van mijn grootmoeder die een hoedenzaak had.

Wie is uw grootste liefde?

Ik heb wel liefdes, maar geen grootste.

Van wie houdt u het meest?

Misschien wel van mijn schoonzusje. Zij is mijn rots in de branding. Het is tussen ons zo vertrouwd en vanzelfsprekend. Ik hoef maar drie woorden te zeggen.

Wat beschouwt u als uw grootste mislukking?

Mijn huwelijk. Dat ging niet en dat vind ik jammer. Maar gelukkig lopen we niet met snuivende neuzen langs elkaar heen.

Welk leed heeft u anderen berokkend?

Ik vind het jammer dat ik nooit met mijn moeder in het reine ben gekomen. Ik heb met haar nooit van die damesdingen kunnen doen, zoals samen theedrinken. Dat was mijn leven niet. Ik ontdekte de emancipatie en dat was voor mijn moeder abracadabra. Maar als ik het over moest doen, zou ik het weer zo doen. Want dit is hoe ik ben.

Gelooft u in God?

Niet als de Almachtige. Maar wel als het zachte ruisen van de stilte, dat aanjaagt en inspireert.

Wat is de beste plek om te wonen?

In mijn poppenhuisje in Am-sterdam. Tussen mijn foto’s, boeken en dierbare dingen.

Wat is uw devies?

Houd ruimte in je hart, rek in je ziel en blijf rebels van geest.