Revue met diepgang
De Engelsman Philias Fogg is een gentleman en woont in het Londen van 1870. Hij is rationeel en een man van de klok. Omdat hij nooit gevoelens toont, is het niet duidelijk of hij ze wel heeft. En hij zoekt een knecht.
Die knecht wordt Bert Visscher. Nederlands meest drukdoende cabaretier is de tegenpool van zijn meester. Bert Visscher grossiert in tomeloze energie, grappen, grollen en emoties. Hij praat het liefst aan één stuk door. Ook Bert Visscher wordt weleens moe van zichzelf. Hij wil rust. Hij wil rustig kunnen denken. Hij wil weg van huis. Hij wordt de knecht van de strak georganiseerde Philias Fogg.
Maar die rust komt er niet. Precies op de dag dat Bert Visscher in dienst treedt, neemt zijn baas de weddenschap aan om in tachtig dagen de wereld rond te reizen.
Deze reis wordt een groot avontuur. Exotische landen en bizarre ontmoetingen. Ze reizen op een vliegend tapijt, in stoomtreinen en op de rug van een olifant. Regelmatig duiken acrobaten, vuurspuwers en danseressen op. En knecht Bert Visscher doet er nog een flinke schep drukte bovenop. Gelukkig laat de ijzersterk spelende Peter Heerschop als Philias Fogg zich niet door zijn knecht overdonderen. En ook de gebeurtenissen weet hij het koele hoofd te bieden.
Je kunt de avond zien als een revue in sneltreinvaart met een aaneenschakeling van circusacts, cabaretnummers en sprookjesachtige decorstukken, met als rode lijn de weddenschap die gewonnen moet worden. En dan hoef je je niet te vervelen.
Maar de reis is meer. Tekstschrijver Han Römer weet tussen neus en lippen door grote en actuele thema’s te verweven met de avonturen.
In Jeruzalem zitten de reizigers klem tussen rivaliserende godsdiensten. Ze ontsnappen aan dit wespennest doordat Philias Fogg koelbloedig zijn gezonde verstand gebruikt. In Bollywood in India is de cultus van de Kama Sutra tot een botte porno-industrie verworden. Ze redden er een aan lager wal geraakte prinses uit de handen van haar ranzige regisseur en ze reist verder met hen mee. De roes bij een bezoek aan een opiumkit in Shanghai zorgt voor veel tijdverlies. De snelle trein over de prairies van de Verenigde Staten maakt weer veel goed. De hoofdpersonen worden aangemoedigd om vanuit de trein mee te doen met het prijsschieten op bizons, indianen, negers en anderen voor wie de geroemde onbegrensde mogelijkheden van de Nieuwe Wereld niet bedoeld lijken.
Godsdienstige intolerantie, porno-industrie, drugsgebruik en het geloof in vooruitgang, het komt allemaal aan bod. De leden van het reisgezelschap moeten een standpunt bepalen over wat ze tegenkomen, ze discussiëren en ruziën er met elkaar over. Philias Fogg komt erg ver met zijn nuchtere rationaliteit. Maar weer thuis blijkt zijn ongevoelige buitenkant een pantser waaronder kwetsbaarheid schuilgaat. Dit pantser laat hij niet graag zakken want ‘vriendschap is een te tere plant’. De prinses vraagt hem om haar in zijn armen te nemen. “Nee,” zegt hij, “ik heb bescherming nodig.” “Ik ook,” zegt zij, “dus houd me vast.”
Spektakel maken kan iedereen. Wat Han Römer doet, kan niet iedereen. Zijn Reis confronteert de reizigers met de wereld en met henzelf. De toeschouwer kijkt met ze mee en kan zich aangesproken voelen. Wie in deze reis meer ziet dan alleen een jongensavontuur, zit de hele avond op het puntje van zijn stoel.
Het Zuidelijk Toneel. De reis om de wereld in 80 dagen. Tournee t/m 16 januari 2010.
