Artrock

Artrock in disguise: zo is de muziek van The Strokes te typeren. Na de release van hun lofi debuut Is This It werden zanger/songwriter Julian Casablancas en zijn makkers binnengehaald als de redders van de rock-‘n-roll. En inderdaad: zó fris, puntig en aanstekelijk had de muziek van de straat al lang niet meer geklonken. Maar hoe rafelig en streetwise Last Night of Hard to Explain ook mochten klinken: in de arrangementen van de songs werd niets aan het toeval overgelaten. Bas- en gitaarlijnen vielen als geometrische patronen in elkaar en de solo’s, zo hoorden we live, werden niet spontaan geïmproviseerd maar ingenieus gecomponeerd.

Met Angles neemt de band afscheid van het verleden. Life is Simple in the Moonlight, de verrassende albumopener met een aanzwellende gitaar in een bedachtzaam medium up-tempo, klinkt als een statement: The Strokes hebben zichzelf opnieuw uitgevonden zonder de eigen identiteit te verliezen. De harmonische wendingen zijn verrassend en de riffs, zoals het dissonerende, maar o zo pakkende motiefje van de single, grijpen de luisteraar weer als vanouds bij de strot. Meer dan ooit spelen The Strokes gecomponeerde rock-‘n-roll. Maar dit keer is het bijna artrock zonder vermomming.