Adèle Bloemendaal: beschaafd & ordinair
In Aaah! Dèle – Herinneringen van haar cabaretpooier schrijft Jacques Klöters over zijn belevenissen met de markante cabaretière en zangeres Adèle Bloemendaal (1933-2017). Een voorpublicatie. ‘Ik heb nu eenmaal misdadige trekjes.’
“Zeg cabaretpooier, wanneer bel je me weer eens, godverdommen!” Adèle Bloemendaal op het antwoordapparaat. Ze wilde een nieuwe show gaan maken, ik was weer aan zet. “Moesten we niet eens een programma maken van grote culturele betekenis, gepaard aan een prettige inkomensstroom? Kom eens langs in moeders keukentje, dan doe ik je een lucratief voorstel. Ik heb gesproken met een zakenkundig persoon die me een interessante constructie voorlegde. Als jij nou werkt voor mijn project, dan verwerf je recht op een verblijf in mijn appartement op Bonaire. Dan hoef je ook geen belasting te betalen...”
Adèle Bloemendaal was een rol die werd gespeeld door Adèle Hameetman, een meisje uit een gewone Amsterdamse familie. Ze begon die rol te spelen in het begin van de jaren vijftig, en stopte er zestig jaar later mee, toen ze een klein, bleek, gedwee vrouwtje was geworden dat niet meer kon praten en dat ik af en toe bezocht in het verzorgingshuis Flesseman.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
