Microkosmos

Paul Simon, de tedere singer-songwriter die zichzelf opnieuw uitvond als wereld-muziekpionier, maakte de laatste jaren met I’m the One en Surprise voornamelijk platen die je als album en niet als een collectie losse liedjes moest beoordelen. De bron waaruit zo lang swingende hits en beeldschone ballads stroomden, leek voor goed te zijn opgedroogd. Het ging niet meer om de hits, maar om het album, als work of art. Ook het nieuwe So Beautiful or so What? is weer zo’n geïntegreerd roots-album geworden, maar er is één heuglijk verschil: er staan eindelijk weer een paar onweerstaanbare liedjes op. Getting Ready for Christmas Day, dat vorig jaar november al als single uitkwam, heeft – mede dankzij een gesampelde domineestoespraak uit 1941 – weer hardnekkige hooks, een kwaliteit die ook geldt voor The Afterlife en de titelsong So Beautiful or so What?. Ook de schuchtere, breekbare ballads waarop Simon ooit het patent leek te hebben, ontbreken ditmaal niet. Questions for the Angels, Love and Blessings en Love and Hard Times zweven weer als engeltjes naar het oude niveau. Liefde, God en het mysterie van het leven zijn de thema’s die Simon tot een nieuwe golf van creativiteit hebben geïnspireerd. “Creation is never done, there are galaxies to be born,” zingt de 69-jarige meester. Een compleet melkwegstelsel van creativiteit is zijn nieuwste schepping zeker niet geworden, maar een intelligente, swingende en soms zelfs ontroerende microkosmos is So Beautiful or so What? zeker wel.