Raoul Roger (28)
Hij werkt parttime – soms wat meer, soms wat minder – als kok bij Lion Noir in Amsterdam. Samen met vrienden organiseert hij feestjes en eens per maand maken ze voor de zender Red Light Radio een radioshow vanaf de Wallen. Verder gaat de in Australië geboren Raoul professioneel uit. Zo vaak mogelijk.
“Ik heb geen opleiding, ik ben autodidact. Koken vind ik leuk om te doen, ik heb ontzettend veel geleerd van een goede Siciliaanse kok voor wie ik heb gewerkt. Ooit wil ik mijn eigen zaak openen. Ik zei altijd dat dat voor mijn dertigste zou lukken. Het zou kunnen lukken, dingen komen vaak vanzelf op mijn pad. Ik ken veel mensen. Maar ik ben er niet actief mee bezig op dit moment, ik heb er geen spaargeld voor opzijgezet bijvoorbeeld.
“Ik vind het wel belangrijk dat ik iets van mezelf maak. Maar dat hoeft nu nog niet, mijn leven is best chill. Ik doe leuke dingen, heb leuke vrienden, een relaxte baan, veel vrije tijd. In Amsterdam kennen ze mij als ‘die gekke crazy partygast’. Als je in de horeca werkt, blijf je vaak ‘s avonds hangen. Gemiddeld ga ik zo’n vijf keer per week uit. Als ik rond twaalf uur klaar ben, zit ik nog vol adrenaline, dan kan ik echt niet gaan slapen. En hoe langer je in die uitgaanswereld zit, des te gemakkelijker het wordt: ik betaal nergens meer entree, van de barman krijg ik gratis drank. Inmiddels ben ik een bekend feestgezicht. Ze weten: als Raoul er is, wordt het gezellig. Ik word zelfs gevraagd om naar feestjes te komen om het leuk te maken, bij de Jimmy Woo bijvoorbeeld. Als ik uitga, ga ik ook volledig, houd ik me niet in. Ik ben me ervan bewust dat het leven zo een beetje oppervlakkig is. Die zeshonderd Facebook-vrienden zijn natuurlijk geen echte vrienden. Maar tegelijkertijd vind ik dat wel prima.
“Een vaste relatie heb ik niet, want dat past niet bij deze levensstijl. Ik doe precies waar ik zin in heb, ik zou me niet willen aanpassen aan een vrouw. Totdat ik háár tegenkom, die ene voor wie je wel compromissen wilt sluiten. Maar tot die tijd blijf ik doen waar ik zin in heb. Mijn behoeftes worden wel vervuld.
“Meisjes leren mij kennen als die partygast, maar zodra je in een relatie stapt, willen ze je toch veranderen. Ik heb nog niet genoeg van mijn leven zoals het nu is om ermee te stoppen voor een vrouw. Zo houdt het cirkeltje zichzelf in stand. Maar ik heb geen haast: op mijn veertigste kan ik ook nog de vrouw van mijn leven tegenkomen en – als zij wat jonger is dan – nog kindjes maken. Uiteindelijk is dat wel mijn droom: een mooie familie, kinderen, met de caravan op vakantie. Als het komt, dan komt het. Maar met de manier waarop ik nu leef, zie ik het niet zo snel gebeuren. Of misschien moet iemand me op een dag komen vastketenen en zeggen: ‘En nu is het klaar!’
“Ik woon op een kamer in Oud-Zuid. Het enige wat ik doe, is werken en feesten, daarvoor heb ik geen groot huis nodig. Ik ben toch nooit thuis. Een bed en een douche is genoeg.”
