Sax & gamelan
Samen met Radiohead, Elbow, The Last Shadow Puppets en Rachel Unthank werd het Portico Quartet in 2008 genomineerd voor de prestigieuze Britse Mercury Music Prize – een opmerkelijke prestatie voor een jazzkwartetje dat een jaar eerder nog in de Londense straten stond te spelen.
Het debuutalbum Knee-deep in the North Sea werd in Groot-Brittannië meteen opgepikt door dj’s, bloggers en critici van diverse pluimage, maar in Nederland bereikte deze fascinerende plaat niet meer dan een handvol fanatici. Nu het album, verrijkt met drie extra live tracks, opnieuw is uitgebracht, kan deze gemiste kans – zeker na het ook hier succesvolle tweede album Isla – weer goed worden gemaakt.
Net als op Isla is de hang drum het instrument dat het Portico Quartet onderscheidt van vele andere jazzbandjes. Dit recent ontwikkelde percussie-instrument ziet eruit als een omgekeerde metalen schaal die met de handen wordt bespeeld en klinkt als melange van gong-, gamelan- en steeldrumgeluiden. Nick Mulvey is de meester die hierop grossiert in repetitieve, aan Steve Reich verwante, ritmische patronen.
Die basis is de perfecte bedding voor de messcherpe saxofoongeluiden van Jack Wyllie, een muzikant met een eigen toon en een originele notenkeuze. En of je nu lekker lui wilt loungen of jezelf in trance wilt dansen: het mes van Knee-deep in the North Sea snijdt aan twee kanten.
