Mengelmuziek

Er zijn maar weinig bands die na drie albums zo ver van huis zijn geraakt als The Horrors. Als songs als Count in Five en Draw Japan op het debuutalbum Strange House (2007) nog klonken als ongepolijste post-punk, wees het bijna acht minuten durende Sea Within a Sea op het tweede album Primary Colours (2009) naar het zojuist verschenen, bijna art-rockerige Skying. Primary Colours werd al genomineerd voor de Mercury Prize en door het gezaghebbende blad NME uitgeroepen tot album van het jaar, op Skying stijgt de band nog verder boven zichzelf uit. De muziek is een vreemd mengelmoesje van krautrock, Bowie en U2, maar alles bij elkaar opgeteld leidt dat tot een sound die volstrekt eigen is. Zuigende soundscapes, dwingende ritmes en hypnotiserende vocalen: met Skying maakte The Horrors een album – ver van huis of niet – dat dit jaar hoog in de eindlijstjes zal eindigen.