Spring naar de content

‘Te goor om aan te pakken’

Anders dan in Groot-Brittannië ging punk in de jaren 1976-1977 bijna volledig aan de Nederlandse hitparade voorbij. Niettemin werd in Muziek Expres, toentertijd ‘s lands grootste popblad, regelmatig over punkbands geschreven. Getuige de ingezonden-brievenrubriek waren de meeste lezers daar niet blij mee.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

“Hierbij een vriendelijk verzoek: zouden jullie willen ophouden met aandacht te besteden aan het verschijnsel Sex Pistols? Het is gewoon belachelijk dat een stel knapen die te goor zijn om aan te pakken zo op de voorgrond geschoven worden dat ze een soort symbool van de achtergestelde jeugd zijn. Laat me niet lachen, dat imago is gewoon een handige zet van een of andere manager. Maar dan wel een met weinig gevoel voor smaak.” (April 1977)

“Jullie hebben nogal de mond vol over de Sex Pistols en dergelijk spul. Op muzikaal gebied hebben die punks nog helemaal niets bewezen. Als ze in de pas komen, dan is het door hun kabaal. Maar dat jullie daar intrappen… triestig hoor! Geef mij maar Neil Young, Bob Dylan en Stevie Wonder, die hoeven geen herrie te schoppen om in de actualiteit te staan. Als jullie weer eens de mond vol hebben over nieuwe groepjes, controleer dan eens of ze muzikaal de moeite waard zijn. Zoals bijvoorbeeld The Outlaws of Nils Lofgren.” (Juli 1977)

“Naar mijn mening wil het overgrote deel van de mensen die Muziek Expres kopen geïnformeerd worden over popmuziek en eventuele randgebieden. Persoonlijk word ik ook lijfelijk onpasselijk wanneer ik foto’s van punkfiguren zie, maar dat neemt niet weg dat een blad als Muziek Expres niet om het verschijnsel heen kan.” (December 1977)

“Een punker heeft een zwaar leven. Dacht je soms dat het meevalt om de hele dag boos te kijken, bij het naderen van een fotograaf een gezicht te trekken of je juist een verse oorwurm genuttigd hebt en te pas en te onpas je tong uit te steken? Want je kent de punk-instelling: alles afbreken wat anderen hebben opgebouwd. Want dat is allemaal rot. Dat hebben wij met onze gemiddeld vijftienjarige levenservaring wel in de gaten. Opbouwen? Hoe bedoel je? Niks daarvan, want dan moeten we nadenken. En dat is te veel gevraagd.” (Maart 1978).