Godvergeten goed
Hoe hardnekkig ons idee is dat rock-‘n-roll het terrein is van de young & beautiful, bleek maar weer eens bij het kijken en luisteren naar de dvd With the Wild Crowd van The B-52s. Het drukken op ‘play’ bracht een lichte aardschok teweeg: beeld en geluid lijken namelijk niets met elkaar te maken te hebben. Op het podium een 55-plus-band, waarvan de vrouwen net iets te jeugdig gekleed gaan en de mannen getekend zijn door het leven.
Wie het plaatje van het titelloze debuutalbum uit 1979 nog op het netvlies heeft staan, moet dan toch even met zijn ogen knipperen. Niet lang, want wat speelt die band nog godvergeten goed. Deze 55-plussers spelen menig tienerbandje volledig van het podium. En de liedjes – Pump, Private Idaho, Love Shack, Rock Lobster – staan na al die jaren nog steeds als een huis.
De kracht van The B-52s is voor een belangrijk deel de verdienste van de twee ingehuurde krachten van de band: de fabuleuze ritme-tandem Sterling Campbell (drums) en Tracy Wormworth (bas). Net als de leadzangeressen Kate Pierson en Cindy Wilson etaleert Wormworth een diep uitgesneden decolleté, dat door de push-up functie van haar basgitaar glorieuze proporties aanneemt. De mannen laten horen dat boven de vijftig de testosteronspiegel niet per se daalt. De licks van gitarist Keith Strickland zijn nog messcherp en zanger Fred Schneider heeft nog niets van zijn impact verloren. Het plaatje mag dan minder strak zijn, The B-52s als live act zijn strakker dan ooit.
