De afluisterende overheid op tv
Kijk, er is dus een man die een machine heeft bedacht die middels de camera’s die in straten en gebouwen hangen alles in de gaten houdt.
Die machine herkent gezichten en spraak en koppelt wat hij waarneemt aan alle databanken en persoonsgegevens die de overheid heeft. Zo kan dat ingenieuze apparaat analyses en prognoses maken. De overheid gebruikt die machine om grootschalig terrorisme te voorkomen. Maar zo af en toe poept dat ding ook een Burger Service Nummer uit. De persoon die bij dat nummer hoort zal dan met gevaar te maken krijgen, hetzij als dader of als slachtoffer.
De overheid wil niets met dat ‘kleine leed’ doen. En ja, die machinebouwer heeft een geweten. En ook een handicap (hij loopt mank). Dus hij zou die mensen wel willen tegenhouden, of waarschuwen, maar dat gaat niet. Daarom heeft hij een ex-CIA agent die niets meer om te leven heeft, uit de goot getrokken om hem te helpen. Samen vormen ze een moderne Batman en Robin. Of nee, eerder een nieuwe James Bond en Q.
Zo, u heeft net het uitgangspunt van de Amerikaanse hitserie Person of Interest gelezen. Toegegeven, het klinkt futuristisch en cliché. Maar als u aan het nieuws dat afgelopen week naar buiten kwam denkt, valt dat wel weer mee. Nederland is bijvoorbeeld kampioen afluisteren. Zonder dat we het doorhebben luistert de staat mee.
Inderdaad hoeft er maar een keer zo’n machine gemaakt te worden die slim filtert wie wat waar bespreekt om het verhaal achter Person of Interest wel heel dichtbij te laten komen. Wie weet is die machine er al en houdt de overheid alles wat we doen in de gaten. Ziet u dat webcamgaatje voor u in uw laptop of computer? Wat als iemand u nu in het geniep zit te observeren? Je zou er paranoia van worden.
Goed, niet alles aan de serie is even briljant. John Reese (de CIA-agent die door Jim Cavaziel wordt gespeeld) komt in het eerste seizoen wel altijd als winnaar uit de strijd tegen de grootste criminelen. Maar de verhalen zitten dermate goed in elkaar dat je dat als kijker voor lief neemt. Het spannende is namelijk dat onduidelijk is of Reese achter een dader of slachtoffer aanzit. Hij moet onderzoek doen, niet gesnapt worden en in een flits van een seconde beslissen wat het beste is.
De afleveringen hebben een flinke snelheid. Er zijn onvoorziene plotwendingen en op de achtergrond sluimert een groter verhaal. Over een enorme schurk die zijn territorium met harde hand aan het uitbreiden is.
Wel is het nadeel dat ze alleen in New York opereren. Immers: de machine zou heel Amerika, of heel de wereld op deze manier in de gaten kunnen houden. Dus waarom alleen mogelijke slachtoffers van geweld in The Big Apple te hulp schieten?
Wel slim van de makers om de worstelingen die de kijker met de serie heeft, ter sprake te laten komen in de afleveringen. Reese vermoordt bijvoorbeeld met gemak de slechteriken die hij tegenkomt, zonder dat hij weet of hij daarmee een dader of een slachtoffer beschermt. Waarom wél koste wat kost die ene persoon waarvan het burgerservicenummer uit de machine komt rollen beschermen, en anderen met het volste gemak neerknallen, vraagt hij zich af?
Voor het antwoord: kijk de serie. Het is een verslavende reeks die lekker wegkijkt. En gek dat het in Nederland nog niet op de buis is. Of zou de overheid daar soms achter zitten zodat we niet te veel blijven nadenken over wat wat en hoe ze ons af zitten te luisteren?
De hele serie is hier te bekijken
Eerst de trailer zien? Dat kan hieronder.
