Spring naar de content

Kamp en Bos: vlees voor het wilde beest van Noordeinde

Beatrix: “Hoe gaat het, meneer Kamp?’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Frank Poorthuis

Kamp: “Het gaat goed, majesteit.”

Beatrix: “En met u, meneer Bos?”

Bos: “We zijn zeer goed gehumeurd, dank u.”

Beatrix: “Maar inhoudelijk? Hoe ver zijn jullie?”

Kamp: “Ik mag er niks over zeggen, majesteit. Behalve dat ik net zag hoe Mark Rutte Diederik Samsom tegenkwam toen hij uit het torentje stapte en dat ze toen zijn samen zijn opgelopen. Leuk he. Ziet u, hoe goed het gaat?”

Bos: “We kunnen niks zeggen. Dat hebben we zo afgesproken, maar het gaat goed, maak u geen zorgen.”

Beatrix: “En daar nemen de mensen genoegen mee?”

Kamp: “Ja, radiostilte noemen we dat. Het is in het belang van het proces.”

Beatrix: “Kopje koffie nog dan?”

Als de majesteit zich vandaag, als beide onderhandelaars van VVD en PvdA haar een beleefdheidsvisite brengen, net zo laat afschepen als het Nederlandse volk, dan is ze geen knip voor de neus waard. En ik weet zeker dat dat ook niet gaat gebeuren. Beatrix zal de beide informateurs in ieder geval een kleine samenvatting over de gesprekken tot nog toe weten te ontfutselen. Anders zal ze absoluut van verdere beleefdheidsbezoeken afzien.

‘Heren, u komt maar weer wat melden als u klaar bent. En dan mag u hopen dat ik thuis ben…”

Dat Beatrix gisteren bij monde van vriend Ruud Lubbers liet weten dat ze zich ‘helemaal niet gepasseerd’ voelde door de gang van zaken op dit moment, mag u gerust met een pondje zout nemen. Iemand die veertig jaar zo intensief betrokken is geweest bij de politieke situatie in het land en die haar zoon graag een inhoudsvolle opvolging gunt, zo iemand gruwt van wat nu gebeurt. Voor de goede verstaander is wat Lubbers op radio vertelde zelfs een reden om zeker te weten dat zij zich wel gepasseerd voelt. “Maar laat het alsjeblieft niet merken, Ruud. Want dan komt er nog meer gedonder van.”

En neemt u ook maar van mij aan dat Anouchka van Miltenburg, die schat, niet op haar eerste theevisite als Kamervoorzitter bij Beatrix zelf heeft voorgesteld om de beide informateurs eens langs te laten komen. Zo naief kunt u toch niet zijn? Waarom denkt u dat Van Miltenburg niet in het openbaar wilde vertellen wat er tijdens het theekransje op Noordeinde gebeurd was. ‘Jongens, even onder elkaar. Beatrix is laaiend. We houden haar niet in de hand…”

Nee, er is duidelijk onrust in het paleis die bezworen moet worden. Kamp en Bos zijn vlees dat aan het wilde beest van Noordeinde gevoerd gaat worden.

En dan mogen de beide informateurs wat mij betreft daarna voor de trappen van Beatrix’ werkpaleis ook wel even de natie meenemen. Want het gaat niet lang meer duren of de roep om een einde aan de radiostilte wordt zo luid dat Kamp en Bos zich gedwongen voelen een tussenstandje prijs te geven. En anders Samsom en/of Rutte wel. Er is een psychologische grens aan wat we aankunnen, qua stilte en goedgehumeurde glimlachjes.