Spring naar de content

Cyprus: één slachtoffer is een drama, 10.000 slachtoffers statistiek

De kop boven dit artikel heb ik geleend van Joseph Stalin. Hij verwoordde er zijn opvatting over de gevolgen van zijn bewind mee.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Dr. Doom

De schattingen over de gevolgen van zijn handelen lopen nogal uiteen, tussen de 20 en 40 miljoen landgenoten kwamen om. Overigens noemde hij één slachtoffer een drama, een miljoen statistiek. Of we nu zijn uitspraak nemen of het Engels eufemisme You can’t make an omelette without breaking eggs, als we het over Cyprus hebben is zo’n verwijzing op zijn plaats.

Zelfs ik moet oppassen niet een beetje medelijden te krijgen met Jeroen Dijsselbloem, hij zal zich zijn internationale debuut anders hebben voorgesteld. Maar dat beetje medelijden maakte eergisteravond direct weer plaats voor woede toen ik bij Pauw & Witteman zijn reactie zag, geconfronteerd met een in Nieuwsuur geïnterviewde bejaarde Cypriotische dame. Die had gewoon haar hele leven gespaard, ze woonde in een eenvoudig appartement. En haar geld, ruim meer dan een ton, stond bij Laika Bank.

Het Duitse blad Der Spiegel laat hier zien wat er klopt van de mythe dat het overwegend om (zwart) Russisch geld zou gaan. 30 procent van de deposito’s is in handen van niet-Europeanen, onbekend is het hoeveel hiervan Rus is. 60 procent – ruim 42 miljard – van de Cyprioten-zelf. Die worden op klaarlichte dag pseudo-legaal bestolen.

Dijsselbloem haalde zijn schouders op, emotieloos. Als je de dan zo dom bent om je geld op een bank te zetten – als je überhaupt zo dom bent geweest om te sparen – jammer dan.

Ik moet oppassen niet over de schreef te gaan maar dit type mensen heeft in de geschiedenis, met hun koelklinische benadering, heel wat slachtoffers gemaakt.

Zoals die mevrouw zullen er velen blijken te zijn, ik pleit er voor dat ze een gezicht gaan krijgen, ze mogen niet in de statistiek. Alleen al in mijn eigen omgeving ken ik vele doodnormale situaties die er, op Cyprus, toe geleid zouden hebben dat je onevenredig wordt geraakt. Ik ga er één noemen, vult u ze verder zelf maar in, u kunt het. Mijn vader verkocht vorig jaar zijn huis, na het overlijden van mijn moeder. Qua waarde niet heel bijzonder, maar wel hypotheekvrij, hij loste in zijn leven alles af. Hij zette de opbrengst, een paar ton en daarmee ongeveer de prijs van een gemiddelde woning in Nederland, op de bank. Een spaarrekening. Bij het geld dat hij zijn leven lang spaarde want hij heeft geen pensioen. Als Dijsselbloem daar het Cypriotische model op los denkt te kunnen laten – en dat denkt hij – dan moet u me echt vast houden.