Spring naar de content

Weleens van het ziekenfonds gehoord, Edith Schippers?

De premies voor de zorgverzekering zijn te hoog, vindt de minister van Volksgezondheid Edith Schippers (VVD). Dat vinden wij ook, zeker als het gaat om mensen met een laag inkomen. Dit is overigens dezelfde minister die tijdens de formatie nog akkoord ging met een inkomensafhankelijke zorgpremie, hoewel die later weer werd ingeslikt door het kabinet. Het roept echter de vraag op: zou Edith wel eens hebben gehoord van het Ziekenfonds?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Geert Poorthuis

Afromen
De minister is radeloos: ze vraagt burgers mee te denken over bezuinigingen in de zorg omdat ze het zelf niet meer weet. Bij Kassa, een VARA-programma, opperde een consument dat het misschien een goed idee is om de miljardenwinsten van de zorgverzekeraars af te romen. Schippers had een opvallend antwoord: ze vindt dat de premies omlaag kunnen. Niet zo gek want die zorgverzekeraars, tegenwoordig multinationals met topmannen ver boven de Balkenende-norm, zijn ooit begonnen als ziekenfondsen.

Winstoogmerk
Die fondsen waren bedoeld om te zorgen dat alle inwoners van dit land konden rekenen op goede medische zorg. Tegen een lage premie (iets van 35 euro per maand) kon je er als minvermogende ( de ziekenfondsgrens lag op ongeveer 33.000 eur per jaar) op rekenen dat je gebit werd onderhouden, je blindedarm werd verwijderd en je ziekenhuisopname bekostigd. We hebben in het Nederlands nog de uitdrukking ‘ziekenfondsbrilletje’, een goedkope maar degelijke bril. De ziekenfondsen hadden geen winstoogmerk en onderhandelden rechtstreeks met artsen en ziekenhuizen. Met als doel een zo laag mogelijke prijs.

Blijkbaar waren ze niet modern genoeg want sinds een jaar of zeven bestaan ze niet meer en moet elke Nederlander zich privaat verzekeren tegen een premie van minstens 100 euro per maand, wat de koopkracht bepaald geen goed heeft gedaan. Het was als het ware een nasleep van de privatiseringsdrift die ons ook al de energiesector en de spoorwegen heeft gekost. Spijtig want juist door strakke onderhandelingen met de zorgsector dempten de ziekenfondsen automatisch de kosten. Tegen het zere been, uiteraard, van de specialisten en ziekenhuizen. Zorg is nu, dankzij de laatste kabinetten, voor iedereen te duur en de kosten rijzen de pan uit.

Zuinigheid en beheersing
Het is misschien wel tijd om toe te geven dat de privatisering in de zorg eigenlijk een heel slecht idee was. We hadden in dit land in de loop van anderhalve eeuw een mooi, sociaal, stelsel opgebouwd waarin burgers niet te veel uitgaven en artsen niet te veel verdienden. Nu hebben we miljoenen dolende burgers die wanhopig shoppen naar de goedkoopste verzekering en artsen en ziekenhuizen die willekeurig declareren in BV-constructies. Dit is geen systeem dat streeft naar zuinigheid en beheersing, ooit belangrijke Nederlandse waarden. Dit is een systeem dat aan zichzelf ten onder gaat. Tijd om nog eens waarderend naar het verleden te kijken.