Slaapkamers: puur, soms ontroerend en vaak tot op het bot ongemakkelijk
Aphrodite en Adonis, Cleopatra en Caesar, Lancelot en Guinevere, Jan Klaassen en Katrijn, John en Yoko, Ludo en Janine, Billary, Brangelina, Kimye… van andermans relatieperikelen zullen we niet snel genoeg krijgen.
Van vreemdgaan op een tropische locatie tot de buurvrouw bezwangeren achter gesloten deuren, overal is al eens een programma over gemaakt. Dit televisieseizoen ligt de focus vooral op het ontstaan van relaties. We zien potentiële Oostblokbruiden, exotische liefdes in Hollandse hoogbouw, toekomstige schoonmoeders op zoek naar een eega voor hun zoon – en, het belangrijkste van dit alles, hebben ze hét eigenlijk al gedaan?
In Slaapkamers, de vijfdelige documentaire van regisseur Pieter Kramer (bekend van onder andere Theo en Thea, Kreatief met Kurk en Hertenkamp) waar Nederland 2 dinsdagavond het eerste deel van uitzond, zijn al deze zaken gelukkig al achter de rug. De eenentwintig gefilmde stellen – gekleed in pyjama en rechtop zittend in hun echtelijke sponde – zijn ergens tussen de vijftiger jaren en het heden ontstaan. Gedaan hebben ze het ook al, soms met kinderen of zelfs kleinkinderen tot gevolg.
“Vent, hou nou toch eens je kop dicht!”
In de eerste aflevering spreekt Kramer Janny (67, nachthemd met kant) en Leen (74, blote torso en bril), die vierendertig jaar geleden trouwden. Ze liggen samen met een klein wit hondje in bed. Janny: “Al vierendertig jaar zeg ik: lees de krant niet voor!” Leen: “Dat is om je IQ op te vijzelen” Janny: “Dan denk ik: vent, hou nou toch eens je kop dicht!”
Twintigers Renee (29) en Marileen (25) zitten nog in de honingzoete beginfase van hun soulmateschap. Renee: “Ze is aandoenlijk, lief, klein en schattig. Bij mij is ze soms een heel klein koekie en dat vind ik heel mooi en lief. En zelfs hoe ze boos kan zijn vind ik mooi.” Soms, als de zon schijnt, pakken ze elkaars hand en sluiten hun ogen even. Door met de natuur en elkaar te “connecten” smelten ze samen tot één wezen.
Hair Peace. Bed Peace.
De beroemdste bedkluisterende geliefden zijn ongetwijfeld John Lennon & Yoko Ono. Een paar dagen na hun huwelijk op 20 maart 1969 betrokken ze het Amsterdamse Hilton voor een bed-in tegen de Vietnamoorlog. Hair Peace. Bed Peace. Nou ja, peace, hun bed werd van negen uur ’s ochtends tot negen uur ’s avonds omsingeld door tientallen journalisten.
De autistische Peter (30), getrouwd met de oudere Sophie (45), zal in zijn mandje ook niet snel rust en vrede vinden. Sophie was buschauffeur, hij fotografeerde als hobby bussen en zo geschiedde – “En wat wil je nog meer, een knappe jonge god”. Waar Janny soms verlangt dat haar Leen eenvoudigweg zijn kop eens dicht houdt, is zwijgen Peter niet gegund:
Sophie: “Vertel, vertel. Wat is er leuk aan mij?”
Peter: “Uhhh…”
Sophie: “Ja dit is spannend hoor!”
Peter: “Ja, uhhh… Ja goeie vraah uh…”
Sophie: “Wat is er leuk aan mij? Ik wacht met spanning af.”
Peter: “Leuk aan Sophie is uh…”
Sophie: “Dat ze ook weleens speelt met Legoblokken?”
Peter: “Nee, nee, nauwelijks, maar ik ook niet veel. Nee uh…”
Sophie: “Maar ga verder, wat is er leuk aan mij? Mijn karakter, mijn goeie karaktereigenschappen.”
Peter: “Tja, ook zo’n lastige vraag.”
Sophie: “Er is toch iets aan mijn karakter dat jou aanspreekt? Wat leuk is? Wat is dat? Ik kan niet wachten. Vertel.”
Peter: “Ja uhm…”
Püppchen gesehen, Kasten zu?
Katrijn had Peter, vlak voor de gordijntjes sloten, ongetwijfeld met de deegroller onder handen genomen. Achter je, Peter! In Slaapkamers geen deegrollers, én geen gordijntjes. En dat is precies wat het zo puur, geestig, soms ontroerend en vaak tot op het bot ongemakkelijk maakt.
Slaapkamers terugkijken kan hier
Foto via VPRO
