FIFA de puta: Paraguay, de moeder aller corruptie
Als ik zeg ‘Paraguayaans voetbal’, dan roept u heel hard: wij willen de tieten van Larissa Riquelme zien! Deze trouwe aanhangster van het nationale elftal van de knusse bananenrepubliek waar ik met veel plezier vier kostbare jaren van mijn leven verspilde, laat haar flink opgepimpte jongens namelijk altijd en overal zien, het maakt niet uit in welke context. En als u haar niet van Studio Sport of het programma Voetbal International kent, dan kent u haar wel van mannentijdschrift Aktueel.
Ik kwam Larissa vaak tegen in nachtclub Coyote in Asuncion maar vond haar uurtarief van vijftig dollar wat hoog, dat was zegge en schrijve tien keer zoveel als de gemiddelde gezelschapsdame daar kost. Per nacht.
Maar goed, mijn vertoog gaat over voetbal en wel over Nicolas Leoz, de gewezen baas van de CONMEBOL (de Zuidamerikaanse voetbalfederatie). De Verenigde Staten hebben een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd tegen dit vooraanstaand lid van de boevenbende die deze week werd gearresteerd in Zürich.
Stelt u voor: het ene moment ligt u nog in de suite van het duurste hotel van Zwitserland te rampetampen met drie callgirls of schandknapen in een jacuzzi vol champagne, en het andere moment zit u bibberend in een oranje tuniekje op schoot bij Bubba in een Amerikaans staatshotel.
Ik heb mijnheer Leoz een keer geïnterviewd op zijn ranch in de Paraguyaanse rimboe. De aanleiding van mijn vraaggesprek met Leoz was de onthulling dat hij, in ruil voor zijn steun aan Engeland dat het WK in 2018 wilde organiseren, geridderd wilde worden door koningin Elizabeth. Voor mij zat een stokoud verschrompeld mannetje dat zijn haar verfde met schoenpoets. Bovendien was hij flink gebotoxt maar ondanks alle reparaties leek de bobo op een mompelende mummie. De meeste FIFA-bonzen van Latijns-Amerika zien er overigens zo uit.
Op zijn vijftiende verkocht Leoz sigaretten op straat. Zijn c.v. en zijn wikipediapagina zijn totaal verzonnen, zo werd mij verteld door collega’s van ABC, het grootste dagblad van Paraguay waarin ik lange tijd een wekelijkse column had. Feit is dat hij zich als bijzonder corrupte sportjournalist omhoog werkte in de voetbalwereld en steeds meer macht kreeg. Leoz kocht zijn eigen voetbalclub, het in Zuid-Amerika legendarische Libertad. De zoon van dictator Stroessner werd vice-president van de club. Zonder zijn innige band met generaal Alfredo Stroessner, bijgenaamd Tyrannosaurus, had Leoz het nooit zo ver geschopt. Paraguay was wellicht de benauwendste dictatuur van Zuid-Amerika, al vielen er relatief weinig doden (in verhouding tot bijvoorbeeld Chili en Argentinië).
Radiozenders begonnen de dag met de Don Alfredo-polka, gevolgd door de boodschap: ‘de constitutionele president van de republiek, generaal Alfredo Stroessner, salueert het Paraguayaanse volk en wenst het een voorspoedige dag toe.’
De lijfwachten van dictator Stroessner waren boomlange moffen die onder leiding stonden van Oberleutnant Otto H. Friedrich. Bij het ontbijt van de generaal speelde de Indiaanse blaaskapel de Bayrischen Präsentiermarsch en Alte Kameraden. Stroessner en zijn geheime dienst, de pyrague, voerden vijfendertig jaar een waar schrikbewind, onder het motto: wij martelen niet om achter de waarheid te komen. De overheid weet namelijk alles. Wij martelen om u de waarheid bij te brengen.
‘Lord Leoz,’ vroeg ik. ‘Denkt u niet dat de koningin van Engeland het vreemd zal vinden wanneer u geridderd zou worden als tegenprestatie voor uw stem aan het WK in Engeland. Ik bedoel, als u nou nog uit Brazilië of Argentinië kwam…’
‘Dat kan wel zo wezen,’ reageerde hij woedend. ‘, maar die vieze drugsgebruikers van de Rolling Stones zijn ook geridderd en die enge maricon van een Cliff Richards ook.’
Daar had ik niet van terug, al zei ik dat die tenminste nog Engels waren en hun haar tenminste niet met zwarte schoenpoets verfden.
Leoz was op dat moment nog baas van de CONMEBOL. Reeds in 2000 en in 2007 was hij al betrokken bij enorme FIFA-schandalen en iedere keer betrof het smeergeld van internationale marketingbedrijven. Leoz kwam overal mee weg omdat hij beschermd werd door Sepp Blatter. Op zijn bureau stonden maar liefst vijf foto’s van Leoz, innig verstrengeld met Blatter. Toen Leoz eindelijk moest aftreden als voetbalbaas van Zuid-Amerika wegens het zoveelste schandaal, bleef Blatter hem verdedigen. Qua brutaliteit en schaamteloosheid deed en doet Leoz niet onder voor zijn baas.
Nadat deze week het internationale arrestatiebevel bekend werd, liet Leoz zich meteen opnemen in zijn eigen kliniek in Asuncion om zo zijn uitlevering te voorkomen. Het deed mij denken aan dictator Pinochet die zich in Engeland bevond toen er tegen hem een internationaal arrestatiebevel werd uitgevaardigd. Pinochet werd plotseling doodziek en als een levend lijk rondgereden in een rolstoel. Eenmaal terug in Santiago de Chile, huppelde hij als een veulen het vliegtuig uit. Het huidige FIFA-schandaal heeft alles te maken met de zwarte geschiedenis van Zuid-Amerika en het door de Amerikanen bedachte Operatie Condor. Het is mooi dat Obama schoon schip maakt.
