Spring naar de content

Gratis stemadvies: Juncker waarschuwt ons voor ‘veranderd evenwicht’

Volgend jaar maakt Barack Obama plaats voor een nieuwe president. Al zou hij door willen, hij móet vertrekken. De Constitutie kent een maximum van twee achtereenvolgende ambtstermijnen – zoals in elke serieuze democratie. Wie te lang aan de macht is gaat al snel in zichzelf geloven en kan bovendien (te) veel dingen naar zijn hand zetten; macht corrumpeert altijd. De grondwet beschermt hiertegen – zelfs in minder serieuze democratieën als Rusland en Turkije moeten de leiders allerlei capriolen uithalen om hun macht te behouden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Edwin van Sas

Huidig Europese Commissie-voorzitter Jean-Claude Juncker was namens de Christelijk Sociale Volkspartij 18 jaar premier van Luxemburg. Bijna twee decennia de baas van een land met even veel inwoners als Den Haag. De Luxemburger heeft de rechtlijnigheid van Fred Teeven, of er is simpelweg gebrek aan concurrentie in de ministaat die onder Juncker in een paradijs voor belastingontwijkers veranderde. Belangrijker: in die 18 jaar is ook het fundament gebouwd van wat de Europese Unie nu is, Juncker is ermee vergroeid zoals Sven Kramer met EK’s Allround.

Inmiddels heeft Juncker de 500 duizend van Luxemburg verruild voor de 500 miljoen van de EU en meldde hij dit weekend dat het GeenPeil-referendum over het verdrag met Oekraine kan leiden tot ‘een grote continentale crisis’, en dat wij ‘goed moeten begrijpen dat deze kwestie het Nederlandse belang overstijgt’.

Eind 2014 gaf Juncker de bevolking van Griekenland ook al gratis stemadvies met de mededeling dat ‘de Grieken zeer goed weten wat een verkeerde uitkomst van de verkiezingen zou betekenen voor Griekenland en de Eurozone.’

Voor de stijl van Juncker is ook illustratief hoe hij zijn EC-voorzitterschap opeiste na de Europese parlementsverkiezingen. De EU-lidstaten (en dus niet het parlement) dragen de kandidaat voor het voorzitterschap aan, maar moesten daarbij voor het eerst ‘rekening houden met de uitslag van de verkiezingen.’ Onder anderen Mark Rutte gaf aan dat het geen automatisme is dat één van de door de EP-fracties naar voren geschoven kandidaten door de EU-lidstaten werd genomineerd. Niemand had op de premier van 500.000 mensen gestemd, maar Juncker claimde zijn overwinning met de volgende woorden:

Juncker doet precies dat waartegen de tegenstanders ageren. De Luxemburger die ‘de verkiezingen won’ heeft ‘geen kritiek op het politieke systeem in Nederland’ maar waarschuwt ons wel: ‘Kijk uit, dit kan het evenwicht in Europa veranderen’. In een eerder stuk schreef ik dat Europese leiders die het beste met de Europese eenwording voor hebben er verstandig aan zouden doen een pas op de plaats te maken. Soms moet je een stap achteruit zetten om later weer (twee stappen) voorwaarts te kunnen. Juist dit soort bezopen teksten kunnen het evenwicht in Europa veranderen.