Spring naar de content

Ik wil doorstuderen, maar ga mezelf niet in de schulden steken

‘Vervolgstudie is voor velen onbetaalbaar’, kopte de Volkskrant gisteren riant op de voorpagina. De afgelopen vijf jaar zou het aantal vervolgstudenten met een derde zijn afgenomen en dat kan ik als bijna afgestudeerd student journalistiek goed begrijpen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jessy de Cooker

Studeren: het wordt er de laatste jaren door alle regeltjes niet makkelijker op. Heb je als student in het oude systeem nu recht op vijf of zeven jaar studiefinanciering bijvoorbeeld? Een bezoek aan het lokale DUO-kantoor biedt dan wel uitkomst, maar je hebt eerst met je handen in het haar uren naar de website van diezelfde organisatie getuurd. Om het maar niet te hebben over de nieuwe studieregeling die studeren in Nederland bijna onbetaalbaar maakt doordat de basisbeurs is afgeschaft.

Ik en met mij veel afstuderende studenten wachten na het behalen van hun papiertje in veel gevallen een zwart gat. Als we de prognoses van docenten en ‘kenners’ mogen geloven, tenminste. Zeker als je journalistiek studeert, hoorden al in juni afgestudeerde journalisten aan de school in Tilburg. Toch heb ik de vierjarige hbo-opleiding journalistiek altijd gezien als een perfect praktisch opstapje naar een vervolgopleiding op een mooie universiteit in eigen land.

Dat plan is de afgelopen vier jaar steeds onwaarschijnlijker geworden. Sommige vervolgstudenten betalen 32.000 euro voor een studie geneeskunde (Universiteit van Maastricht) terwijl het ook voor een ‘schamele’ 17.000 euro (Universiteit van Utrecht) kan. Terwijl het een uurtje westelijker al mogelijk is om voor 890 euro per jaar als vervolgstudent te studeren aan de Universiteit van Leuven. Tel uit je winst dan.

Volgens de Tweede Kamer gaat het vanaf komend jaar beter dankzij het ‘Levenlangleren-krediet’, een ingestelde leenmogelijkheid waarbij de student voor maximaal 8.000 euro per jaar gesteund kan worden in zijn collegegeldbetalingen. Zoals in het artikel van de Volkskrant te lezen is, is dit een uiterst beperkte leenmogelijkheid voor zo’n grote studielast. Daarbij komt dat universiteiten en hogescholen buitengewoon schimmig doen over de berekening van hun tarieven.

Deze hoge bedragen schrikken mij als jonge student af. Ik wil mezelf liever niet diep in de schulden steken in mijn zoektocht naar kennis. Een vervolgstudie in buurland België begint in ieder geval steeds interessanter te worden.