Don Arturo, de Profeet van Molenbeek, voorspelt ondergang Twan Unilever
U mag best weten dat ik hartstikke jaloers ben op Twan Huys. Niets menselijks is mij vreemd en ik geef het dan ook ruiterlijk toe: het is ordinaire kinnesinne, broodnijd en jalousie de métier. Alles wat de koning Midas van Sevenum aanraakt, verandert in goud en bij mij wordt alles stront.
Dit overigens niet tot ongenoegen van mijn coprofage honden want die gortdroge Pedigree en Bonzo gaan natuurlijk ook vervelen op den duur. En nou mag die Noord-Limburgse golden boy ook nog eens RTL Late Night presenteren, dat schitterende uithangbord van Unilever-televisie en het kroonjuweel van de kommersjele verrekijk.
Het is al dagen noodweer in de Algarve en dat maakt mijn humeur er ook niet beter op. Ik heb het afgelopen etmaal intensief de berichtgeving over Twan gevolgd en werd steeds zieker van afgunst. Wat heeft Twan dat ik niet heb, potverdorie.
Een paar jaar geleden werd hij door Opzij – dat overigens net een satirisch humornummer om te lachen over Donald Trump heeft uitgebracht – ook nog eens tot de mooiste man van de wereld uitgeroepen en riepen verstokte lesbische abonnees dat ze hun Griekse beginselen zouden verloochenen als ze een uurtje mochten verpozen in de armen van Twan.
Ik ben inmiddels de schaamte voorbij en durf u daarom te verklappen dat op mijn nachtkastje een van de bestsellers van Twan Huys ligt, een zelfhulpboek over geluk. Ik citeer de achterflap:
Wat is geluk? Hoe krijgen we grip op de ongrijpbaarste, hardnekkigste, niet te beantwoorden vraag? Iedereen zoekt het, niemand lijkt het te vinden.
Ik, Twan Huys, reisde de hele wereld over op zoek naar het antwoord op die ene vraag. Mijn geluk is niet meetbaar, ik ben geen onderwerp van welke wetenschap dan ook. Er is geen empirisch onderzoek mogelijk naar geluk, er zijn geen gedragstherapieën voor en antidepressiva verminderen misschien de depressie, maar leiden nooit tot een gelukzalige roes. Tien jaar lang deed ik, Twan Huys, verslag vanuit oorlogsgebieden en zag in Sarajevo, Kabul en Mogadishu slachtoffers die gruwelijk verminkt waren door landmijnen en scherpschutters. Maar ik bleef lachen, vrienden! Daarna vertrok ik naar de Verenigde Staten, het land waar geluk tot grondrecht is verheven. Waarom deelt Fortuna, godin van geluk en ongeluk, genadeloos uit aan de onfortuinlijken en is zij zo royaal naar mij toe? Is het omdat ik haar altijd gunstig stemde en mijn lot zelf ter hand nam?
Bah. Ik ben helemaal aan het verzuren, merk ik. Het enige dat mij nog vreugde schenkt in dit aardse tranendal, zijn de totaal verregende vakanties van al die die leuke Hollandse gezinnetjes. De Algarve is de hel als het regent en de enige culturele instelling waar je dan nog kunt schuilen met je jammerend kroost, is de Ria Shopping Outlet in Olhão die niet zou misstaan in een dorpje in Oost-Slowakije, inclusief de zigeuners.
Progressief Nederland noemt Twan Huys, die eigenlijk Martinus Huijs heet maar dat vond hij niet zo lekker bekken in Hollywood, de redder van de Nederlandse televisie en een hedendaagse Mies Bouwman. Overal wordt zijn kritische manier van interviewen geroemd. De Nederlandse Jeremy Paxman! De reïncarnatie van David Frost!
Frans Klein (nomen est omen), directeur televisie NPO, zegt tegen De Telegraaf het jammer te vinden dat Twan Huys de publieke omroep verlaat. “Hij is een typische publieke omroep-man. Als kritisch journalist belichtte hij álle kanten van de samenleving,” omschrijft Klein de presentator. “We zullen zijn veelzijdigheid missen.”
Als Twan Huys kritisch is, is Ivo Niehe een hedendaagse Tomás de Torquemada, de chef van de Spaanse inquisitie die iedereen goedschiks of kwaadschiks aan de praat kreeg.
Ik heb nooit begrepen hoe fatsoenlijke mensen naar College Tour kunnen kijken. Ik ben afgehaakt toen Twannie ten aanschouwen van een paar honderd puisterige LEAO-studenten aan Frans Timmermans vroeg wat diens lievelingsgerecht was. Frenske veegde het zweet van zijn voorhoofd, keek zijn streekgenoot ongemakkelijk aan en zei toen: u bent een brutale vlerk maar ik zal het u toch verklappen: zoervleis en kruisbessenvlaai!
Hoe moet die arme Humberto Tan zich niet voelen? Gelukkig kan hij meteen weer aan de slag als meubelverkoper, zijn oude beroep. Leest en huivert!
Stijlicoon en presentator Humberto Tan heeft samen met Prominent een prachtige collectie relaxstoelen ontwikkeld. Humberto’s inbreng zie je terug in de elegante, maar toch robuuste, relaxte uitstraling en aardse tinten. Ontdek hoe de Humberto collectie in jouw interieur past met het gratis sample-pakketje met de stof en leer varianten.
Ik kreeg ineens hele onzedige gedachten bij de relaxstoel van Humberto Tan en zag hem in de showroom van Prominent allerlei acrobatische capriolen verrichten met deze of gene collega. Enfin, die stoelen zullen nu ook wel voor een prikkie op Marktplaats eindigen maar ik zou zo’n monster toch effe flink in de groene zeep zetten alvorens er in te ploffen.
Wie het laatst lacht, lacht het hardst want Twan Huys gaat het niet redden met het aan elkaar babbelen van reclames voor groene zeep. Huys verkeert in de waan dat hij van het Tell Sell-programma RTL Late Night een BBC Newsnight mag gaan maken. Maar hij heeft buiten de waard gerekend. Als hij na een maand niet meer dan 500.000 kijkers trekt, wordt hij net als Tan bij het grofvuil gezet. En u kent mijn reputatie als Profeet van Molenbeek. Ik kan niet wachten tot oktober!
