Spring naar de content
bron: ANP/Remko de Waal

Kandidaat-raadsleden nemen risico: ‘We weten waar je woont’

Het leven van een kandidaat-raadslid gaat niet altijd over rozen. Zo werd zaterdag een kandidaat-raadslid van de PvdA in Emmen afgelopen weekend meerdere malen beledigd waardoor ze met tranen in haar ogen besloot naar huis te gaan. De situatie in Emmen is geen uitzondering. Wie zoekt, komt diverse berichten tegen over bedreigde of geïntimideerde kandidaat-raadsleden. “Mijn bedreiger wist de namen van mijn kleinkinderen en waar zij naar school gingen.”

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Siobian Heiblom

“We vangen dit soort geluiden, zoals je bijvoorbeeld dit weekend zag in Emmen, op,” stelt Lennart Huurman van de Vereniging voor Raadsleden. “Al hebben we geen onderzoek naar bedreigingen van kandidaat-raadsleden gedaan.” Volgens een recente enquête van de Vereniging voor Raadsleden is 36 procent van de Nederlandse gemeenteraadsleden wel eens geïntimideerd of bedreigd. Huurman: “Dat is heel vervelend en heeft een hele invloed op je persoonlijke leven.”

‘Ik wil best een kogel vangen voor de democratie, maar mijn kinderen hebben daar niet om gevraagd.’

Blijf van de kinderen af

Dat merkt Mohamed el Bachiri maar al te goed, als hij in 2014 mee doet aan de gemeenteraadsverkiezingen in Zwijndrecht met de Partij van de Eenheid. Hij besluit zich voortijdig terug te trekken omdat zijn kinderen bedreigd worden. “Ze schreeuwden: ‘Fucking sharia moslim, we weten waar je woont, we maken je af,” vertelt El Bachiri.

Dit soort bedreigingen zijn tijdens de vorige gemeenteraadsverkiezingen dagelijkse kost voor de Zwijndrechtenaar, maar nog geen reden om zich terug te trekken. Totdat hij een bericht ontvangt waarin staat dat hij goed op zijn kinderen moest passen. El Bachiri: “Ik wil best een kogel vangen voor de democratie, maar mijn kinderen hebben daar niet om gevraagd. Ik schakelde meteen in de beschermende vaderrol en het beste wat ik kon doen was mij terugtrekken.”

Ook voor Hans Hofte hebben de bedreigingen aan het adres van zijn kinderen een groot effect. Hij wordt als raadslid in Enschede in 2005 meerdere malen bedreigd. “De jongeman die mij bedreigde wist de namen van mijn kleinkinderen en waar zij naar school gingen. Op een gegeven moment was het zo erg dat mijn dochter zei: ‘Ik denk dat de kleinkinderen even een tijdje niet langskomen’. Dat was heel naar.”

Part of the job

“Bedreigingen zijn lastige situaties,” zegt Huurman. “Het hoort helaas gedeeltelijk bij de politiek. Wanneer je een beslissing neemt of bepaalde standpunten hebt, zal nooit iedereen het met je eens zijn. Maar het gooien van eieren op iemands raam, zoals laatst in Den Haag is gebeurd toen een raadslid een standpunt innam over Zwarte Piet, kan niet.”

De Vereniging voor Raadsleden heeft een hulplijn waar raadsleden om advies kunnen vragen, maar deze lijn is niet bedoeld voor kandidaat-raadsleden. “Het is een openbaar nummer, maar zij kunnen de problemen beter binnen hun partij bespreken of bij een ernstig geval natuurlijk aangifte doen,” stelt Huurman. Zowel El Bachiri als Hofte hebben destijds aangifte gedaan. Voor El Bachiri had dit geen effect, maar de bedreiger van Hofte heeft drie dagen vastgezeten.

‘Mijn buurvrouw van 86 ontving een brief dat zij naast een ‘vuile fascist’ woont.’

Niet opgeven

Voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen van deze week kiest Hofte ervoor om weer mee te doen. Hij wil zich inzetten voor de PVV, maar zodra dit nieuws uitlekt in zijn woonplaats ontvangt hij een brief met de tekst dat hij in de gaten gehouden wordt en dat zijn bedreigers hem zouden vermoorden als het nodig is. “Het was niet zo erg dat ik die brief ontving. Ik heb inmiddels wel een olifantenhuid, maar mijn buurvrouw van 86 ontving een brief dat zij naast een vuile fascist woont. Zij was zo in paniek dat ze wekenlang niet thuis geweest is, zo bang was ze.”

Ook de politieke ambities van El Bachiri blijven voorafgaand aan deze gemeenteraadsverkiezingen. Hij start de campagne als lijsttrekker bij de SP in Zwijndrecht, maar heeft zich inmiddels teruggetrokken vanwege interne problemen en dreigementen. “Ik ben niet iemand die graag langs de zijlijn staat, over vier jaar wil ik weer meedoen,” vertelt hij. “De eerste keer dat die dreigementen kwamen was ik overrompeld, volgende keer zal ik erop voorbereid zijn en alle scenario’s de revue laten passeren. Ik trek mij over vier jaar niet weer terug.”

De laatste dreigementen naar Hofte komen van de Marokkaanse gemeenschap en de dreigementen die El Bachiri krijg komen juist vanuit de PVV-achterban. Dat moet niet kunnen vinden zij beiden. “We moeten elkaar bestrijden met woorden en argumenten, niet met bedreigingen of leugens. Elkaar bedreigen moet een keer afgelopen zijn,” zegt El Bachiri strijdlustig.