Spring naar de content
bron: ANP/Robin van Lonkhuijsen

Waar eens het Malieveld meeregeerde, zet nu de Malietoren de toon

VNO-NCW-voorzitter Hans de Boer gaat er graag met het gestrekte been in. Figuurlijk dan – ik weet niet of hij voetbalt, hij lijkt me meer een rugbyer eerlijk gezegd. In de Volkskrant noemde hij de honderdduizenden bijstandsgerechtigden in 2015 ‘labbekakken’ die per direct aan het werk konden en moesten. Over de ramp met de MH17 in 2014 moest Nederland nu – in 2015, een jaar na dato! – maar eens heenstappen. De wereldgeschiedenis staat volgens hem bol van dit soort ‘incidenten’. Ook in de discussie over de afschaffing van de dividendbelasting laat hij zich niet onbetuigd. Iedereen die het waagt het nut van de maatregel te betwijfelen krijgt van De Boer de wind van voren. Zelfs MKB Nederland.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jan Smit

Die strategie loont. In die zin dat de politiek de brallerige retoriek van de werkgevers en hun voorman serieus neemt. Waar de mooie beloftes van politieke partijen in hun verkiezingsprogramma’s voor huishoudens steevast slecht uitpakken, krijgen bedrijven meer dan wat ze op basis van die programma’s zouden mogen verwachten, blijkt uit promotieonderzoek van econoom en bestuurskundige Wimar Bolhuis.

Bedrijven spekkopers

Bolhuis, die donderdag promoveert in Leiden, vergeleek de verkiezingsprogramma’s vanaf 1986 (Lubbers II) tot 2017 (Rutte III) met de regeerakkoorden. Vanaf 1986 worden de effecten van zowel de partijprogramma’s als de maatregelen in de regeerakkoorden door het Centraal Planbureau (CPB) doorgerekend.

Bij zeven van de negen onderzochte formaties kregen werknemers minder dan beloofd – gemiddeld ruim 3 miljard euro

De uitkomsten zijn opvallend. Bij zeven van de negen onderzochte formaties kregen werknemers minder dan beloofd – gemiddeld ruim 3 miljard euro. Belastingen voor bedrijven daarentegen vielen steevast lager uit, zo’n 250 miljoen euro. Sinds 2002 meet het CPB ook het verschil in lastendruk voor huishoudens en het bedrijfsleven. Dan wordt de kloof nog iets breder: huishoudend liepen gemiddeld zo’n 4 miljard euro mis, het bedrijfsleven kreeg douceurtjes ter hoogte van 300 miljoen euro.

Extra koopkracht blijft uit

Interessant is ook welke burgers er het slechtst vanaf kwamen. Die met een midden en hoger inkomen, zo blijkt. Voor de verkiezingen krijgen zij telkens een vette worst voorgehouden in de vorm van minder lasten op arbeid en inkomen – ergo: meer koopkracht – terwijl mensen met een uitkering het met minder moeten doen, in het regeerakkoord blijft daar niets van over.

Allicht, denkt u misschien. Politici zijn nu eenmaal geboren opportunisten: in verkiezingstijd beloven ze gouden bergen, zodra de coalitieonderhandelingen beginnen, smelten die als sneeuw voor de zon. Maar dit onderzoek levert het bewijs. Zelfs Mark Rutte, de man die het in verkiezingstijd zo opneemt voor de ‘hardwerkende Nederlander’ – sinds hij die term in 2011 muntte is het een begrip – maakte zijn beloftes in 2010, 2012 en 2017 niet waar.

Waar eens het Malieveld meeregeerde, zet nu de Malietoren de toon

Voor wat betreft 2017 wekt dat geen verbazing. De – inmiddels wankele – plannen voor afschaffing van de dividendbelasting hakken erin. Het promotieonderzoek illustreert dat dit geen incident is. Bedrijven zorgen goed voor zichzelf – de grote voorop en alle pogingen om de invloed van lobbyisten te marginaliseren ten spijt.

Waar eens het Malieveld mee regeerde, zet nu de Malietoren de toon.