Spring naar de content
bron: shutterstock

Zo lekker en zo zoet

Na de zoete overdaad van de decembermaand willen velen in januari de overtollige kilo’s er weer af diëten. Misschien is dat binnenkort niet meer nodig: een Duits bedrijf wil allulose op de markt brengen, een stof met dezelfde smaak als suiker maar zonder de calorieën. 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Oswin Schneeweisz

Wordt suiker het nieuwe roken? Ik kan mij daar persoonlijk weinig bij voorstellen, maar als het aan de gezondheidsgoeroes ligt, gebeurt dat eerder vandaag dan morgen. Volgens hen is immers suiker de cocaïne van het volk: dikmakend, verslavend, ontwrichtend voor lijf en leden en een belangrijke oorzaak van de westerse obesitas- en diabetespandemie. Een typisch gevalletje van ultraorthodoxe framing, want suiker is slechts een deel van het probleem. Maar als je iets maar lang genoeg roept, wordt het vanzelf waar. Zeg nou zelf, wie durft er tegenwoordig nog zijn witte boterham te besmeren met roomboter en een dikke laag suiker, zoals wij dat vroeger deden? Wie schudt nog, zonder sluimerend schuldgevoel, de suikerpot leeg over zijn beschuitje met aardbeien? Suiker is een besmet product geworden en dat was het natuurlijk eigenlijk al, want het is onlosmakelijk verbonden met ons heel erg foute verleden.

Even een hoofdstukje (foute) geschiedenis. Suikerwinning uit suikerriet gebeurde al in de vierde eeuw voor Christus. Een eeuw later slaagden Arabieren erin om suiker te raffineren. Wel met behulp van een flink aantal slaven uit Oost-Europa, dat dan weer wel. In de twaalfde eeuw namen de teruggekeerde kruisvaarders de kunst van het raffineren mee naar West-Europa en in 1253 kwam de eerste suiker naar Nederland. Portugezen en Spanjaarden waren er als de kippen bij om veroverde koloniën zoals de Azoren, Madeira en de Canarische en Kaapverdische eilanden om te bouwen tot suikerrietplantages en Columbus nam de suikerrietteelt op zijn beurt weer mee naar Zuid-Amerika, waar duizenden slaven uit Angola en later uit West-Afrika op de nieuwe suikerrietplantages in Brazilië het zware werk moesten doen. Pak ’m beet honderd jaar later veroverden wij (de Hollanders) Brazilië en werden met de handel in suiker en een beetje VOC-mentaliteit schatrijk. Het werk op de suikerplantages was echter zo zwaar en gevaarlijk dat veel slaven het leven erbij lieten. Alleen een torenhoge en constante aanvoer van slaven kon onze honger naar suiker stillen. Het is maar dat u het weet, voordat u weer onnadenkend een suikerklontje in de koffie gooit. 

Paywall

Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.

Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.

Kies een lidmaatschap

Onderwerpen