bron: anp

Summer of Despair

Aldus draaide die Summer of Love van 2021 uit op een Summer of Death, met als dieptepunten de moord op Peter R. de Vries en de tientallen slachtoffers van de overstromingen in onze buurlanden. Een af en toe naar wanhoop neigende moedeloosheid voerde de boventoon. 

Gepubliceerd op: 21/08 | 2021 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Politiek

door Frans van Deijl

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Terug in het hok

Despair, want die verdomde covid blijft maar rondwaren en juist op momenten dat je denkt dat het einde in zicht lijkt, duikt er weer ergens in een ver land een nieuwe variant op. Dan moet Hugo de Jonge voor de zoveelste keer zaken terugdraaien, krijgt de man vervolgens alle hoon over zich heen omdat hij steeds te optimistisch is, te weinig begrijpt dat hij beter kan uitgaan van de slechtste scenario’s als effectiefste strategie in de bestrijding van de pandemie. Niemand die zelfs maar een greintje begrip kan opbrengen voor De Jonges wellicht iets te doldrieste besluit om jongeren massaal toe te laten tot de discotheken, omdat naar zijn idee juist die gasten hun portie wel hadden gehad en je een land niet eeuwig op slot kan laten. 

Intussen is ook de rest van het volk van alle beperkende maatregelen al zo verzadigd geraakt als een Limburgse zomerdijk van het wassende regenwater. Moeten we terug in het hok met z’n allen, als straks in de herfst de bewust ongevaccineerden besmet raken, als de varianten nieuwe sluiproutes blijven ontdekken in lijven die wel zijn gevaccineerd, als de bedjes in de ziekenhuizen weer volstromen met covid-klanten, als het verspreidingsgetal opnieuw boven het hatelijke getal 1 blijft? Hugo de Jonge kan ons wat, dat wordt de houding, en dan ben ik benieuwd wat hij en Rutte daar tegenoverstellen.