Pieter Waterdrinker: ‘Had ik maar meer eelt op mijn ziel’
Het was een turbulent jaar voor Pieter Waterdrinker (60), schrijver en voormalig Rusland-correspondent. In allerijl moest hij zijn huis en haard in Sint-Petersburg ontvluchten, maar ook in Nederland voelt het niet altijd veilig. ‘Wat raar dat die Rus mij zojuist kwam begroeten hè? Misschien heb ik net een hand met het gif novitsjok geschud.’
“Eerlijk gezegd gaat het niet goed. Mijn vrouw en ik hebben alles in Rusland verloren, misschien voorgoed. Ons huis, onze spullen, ons hele leven. Ik word platgebeld door tv, krant etc., maar houd alles af. Te gedeprimeerd.”
Dit was het antwoord van schrijver Pieter Waterdrinker toen de oorlog in Oekraïne net begonnen was. Inmiddels zijn we maanden verder en gaat het weer beter met de auteur die zich in 1996 in Rusland vestigde om vanuit Moskou te berichten voor De Telegraaf en grote reportages te schrijven voor Vrij Nederland. Daarnaast schreef hij vijf verhalenbundels en tien romans, waaronder de bestseller Tsjaikovskistraat 40 en het onlangs verschenen Biecht aan mijn vrouw, dat ook weer hoog in de bestsellerlijst belandde. Zijn werk is vertaald in vele talen, van het Engels tot het Duits, van het Russisch tot het Hongaars.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
