Belerende onzin
De argeloze museumbezoeker wordt in toenemende mate geconfronteerd met opvoedende bordjes, ziet G.H.B. tot zijn afgrijzen. Gelukkig gebeurt dat niet in Lissabon, noch in Rotterdam.
Chers amis, om torenhoge energierekeningen voor mijn nederige woonst in Amsterdam te vermijden, overwinter ik in het bescheiden Conrad-hotel in Quinta do Lago in het uiterste zuiden van Portugal. U zou mij een klimaatvluchteling kunnen noemen. Wie mij een beetje kent, weet dat ik niet met een zandloper ga douchen, of in een jutezak gevuld met stro op de sofa – met mijn tere voetjes op een door gloeiende kooltjes verwarmde stoof – naar de treurbuis ga koekeloeren.
Het weder is prima hier, en mijn inwendige mens wordt dagelijks versterkt door voedzame maaltijden in restaurantjes als Ocean in Porches, waar mijn goede vriend Hans Neuner de pollepel zwaait, en natuurlijk Vila Joya van Dieter Koschina op het vertrouwde adres Estrada da Galé 118 in Guia. Hans bereidde mij gisteren een simpele edoch overheerlijke cataplana met zeevruchtenkebab, en vandaag nuttigde ik bij ‘der Dieter’ een eenvoudige zesgangenlunch.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
