Werner Herzog tegen jonge filmmakers: ‘Lees, lees, lees’
Werner Herzog (81) is naast een groot filmmaker ook een groot lezer. Tijdens een openbaar interview in EYE Filmmuseum in Amsterdam drukte hij de nieuwste generatie filmmakers op het hart om veel te lezen. ‘If you do not read, you may become a filmmaker, but a mediocre at best.’
Werner Herzog gaf dinsdag in EYE Filmmuseum in Amsterdam tekst en uitleg bij de overzichtstentoonstelling Werner Herzog: The Ecstatic Truth. De regisseur, bekend van films als Fitzcarraldo en documentaires als Wheel of time, kon rekenen op veel belangstelling. De zaal zat afgeladen vol met veelal jonge filmmakers die hunkerden naar tips van de grote meester.
Eerder op de avond vertelde de wereldberoemde filmmaker al dat hij meer beïnvloed is door literatuur dan door film. ‘Tegen jonge filmmakers blijf ik zeggen: lees, lees, lees. If you do not read, you may become a filmmaker, but a mediocre at best.’
Ena Sendijarević, wier tweede speelfilm Sweet Dreams onlangs het Nederlands Film Festival opende, haakte hierop in en vroeg hem welke boeken hem het meest hebben beïnvloed. De lijst met titels die hij noemt geeft een interessante blik op de literaire smaak van de excentrieke regisseur.
Herzog: “Omdat ik walg van wat jonge mensen leren op de filmacademie heb ik mijn eigen Rogue Film School opgericht. Het heeft geen vaste locatie en ook geen curriculum, maar ik heb wel een verplichte leeslijst van vijf of zes boeken voor de filmmakers die zich bij mij aanmelden. Een van de boeken op die lijst is Georgica van Vergilius, misschien wel de mooiste poëzie ooit geschreven, samen met de Poëtische Edda. Het rapport van de Warren Commission over de moord op John F. Kennedy staat er ook op, een spannender misdaadboek zul je niet vinden. Ik denk ook aan het korte verhaal The short happy life of Francis Macomber van Ernest Hemingway. Dat is veruit zijn beste verhaal. You just must read it, it can’t get any better. Maar er is één boek dat mijn studenten absoluut moeten lezen. Het is een obscuur boek, we weten vrijwel niets over de auteur, J.A. Baker. Het heet The Peregrine en het zijn niets anders dan dagboekaantekeningen over het kijken naar slechtvalken. Het is proza van een kaliber dat we sinds Joseph Conrad niet meer hebben gezien – een extase van een uitzinnige liefde voor wat hij waarneemt.”
Helaas was er tijdens de bijeenkomst geen tijd om hier verder over uit te weiden, maar op de website van zijn ‘malafide filmacademie’ doet hij uit de doeken waarom hij dit boek zo goed vindt.
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonnee“Wie echt van literatuur houdt, wie van films houdt, zou dat boek moeten lezen. In zekere zin is het bijna een transsubstantiatie – zoals in religie – waarbij de waarnemer bijna het object wordt – de valk – die hij observeert. Hij schrijft bijvoorbeeld over de valk die hoog omhoog vliegt, dan hoger en hoger, totdat de valk nog maar een stipje is – en dan naar beneden duikt. En dan duiken we naar beneden, alsof [de auteur] zelf een valk is geworden.
“Er zijn verschillende momenten waarop je kunt zien dat hij volledig in het bestaan van een valk is terechtgekomen. Dit is wat ik doe als ik een film maak: ik stap buiten mezelf in een extase, wat in het Grieks betekent ‘buiten je eigen lichaam stappen, een punt daarbuiten’. Hij stapt in de valk, in een extase van het observeren van de wereld die ongekend is.”
De tentoonstelling Werner Herzog: The Ecstatic Truth is nog tot en met 1 oktober te zien in Eye FIlmmuseum in Amsterdam.
