Heerschappij der leeghoofden
In een boze menigte leggen vraagtekens het al snel af tegen uitroeptekens. Maar universiteiten zouden hiervoor moeten waken. Als iets moet worden vergeten, betekent dat meestal dat er iets nieuws moet worden onthouden.
“Een wereld die op onaantastbare zekerheden berust, is de dood voor de roman,” schreef Milan Kundera. “Totalitarisme, of dat nou op Marx, de islam of iets anders is gebaseerd, is een wereld van antwoorden, in plaats van vragen. Voor de roman is daarin geen plaats.”
Kijkend naar de tot op het bot verbeten, tot wereldwijde intifada oproepende hordes op de universiteiten, wenste ik dat er nog een belezen docent rondliep om ze een boek toe te stoppen van de vorig jaar gestorven schrijver. Als geen ander heeft Kundera beschreven hoe eenvoudig je de geschiedenis om zeep kunt helpen door de twijfel te verbannen, en hoe snel de herinnering van de enkeling het aflegt tegen het opgelegde geheugen van het collectief. Hordes hebben geen vragen, die schreeuwen uitroeptekens. En die scharrel je tegenwoordig eenvoudig bij elkaar op TikTok – hoef je ook geen driehonderd pagina’s te lezen.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
