Spring naar de content
bron: Nationaal Archief

De Nederlandse stem bij het WK in 1978 en de doodse stilte van nu

Hoe kan het dat er mensen op de bres sprongen voor de misstanden in Argentinië bij het WK van 1978, maar het nu muisstil blijft over de mensenrechtenschending en slavernijpraktijken in Qatar? Erdal Balci wijdt er zijn column aan.

Gepubliceerd op: door Erdal Balci

Wacht ik tevergeefs op de eerste Nederlandse voetballer die vraagteken zet bij de deelname van Oranje aan het WK in Qatar in 2022? Een cabaretier is ook goed, of een mensenrechtenactivist, een bekende Nederlander. Is er niemand die weigert te accepteren dat jonge mensen bij bosjes sterven voor dat WK? De tranen vloeien als Greta Thunberg verhaalt over de doden van de toekomst. Wordt er nog een traantje weggepinkt voor de doden van nu?

Het is al langer bekend dat de rijke, Arabische Golfstaten de Aziaten, in het bijzonder de Nepalezen, als de slaven van deze tijd exploiteren. We weten inmiddels dat van deze mensen de paspoorten in beslag worden genomen zodat ze het land niet uit kunnen. In het slavernijsysteem van het heden worden ze in alle sectoren uitgebuit. Deze nieuwe vorm van slavernij is de laatste jaren in omvang groter geworden omdat Qatar alles op alles zet de stadions en de andere accommodaties bijtijds af te krijgen.

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Is er in dit hele land geen profvoetballer die aangeeft vanwege principiële bezwaren niet mee te zullen reizen naar Qatar?

De arbeiders worden gedwongen om bij vijftig graden Celsius door te werken. Onder de verschrikkelijke omstandigheden komt iedere dag een arbeider te overlijden. Volgens Human Rights Watch wonen de arbeiders in smerige barakken, soms met twaalf man in een ruimte die zo groot is als een keuken. Ze krijgen soms geen lakens en hebben keukens waar het ongedierte in rondkruipt. Soms worden ze maandenlang niet uitbetaald, zodat ze niet weglopen, in de hoop dat het salaris ooit komt.

De Noorse cardioloog Dan Atar verklaarde aan de Engelse krant The Guardian dat tussen 2009- 2017 in Qatar bij 571 jonge mannen de harten het hebben begeven. Met voldoende maatregelen waren zeker 200 van deze mannen nog in leven geweest.

Nogmaals, dit is geen nieuws, men is over het algemeen bekend over de manier waarop in Qatar met de Aziatische ‘slaven’ wordt omgegaan. Maar toch blijft het opmerkelijk stil.

bron: ANP/RICK NEDERSTIGT

Hoe kan dat? Wat is er bijvoorbeeld van Nederland geworden, om maar een voorbeeld te geven… Nederland waar voetballers, cabaretiers en mensenrechtenactivisten bij het WK in 1978 op de barricaden gingen staan tegen de Argentijnse junta-leiders van destijds, het voor de onderdrukte Argentijnen opnamen en een boycot van Oranje op dat WK eisten. Waar blijft de Oeki Hoekema van nu? Is er in dit hele land geen profvoetballer die aangeeft vanwege principiële bezwaren niet mee te zullen reizen naar Qatar?

Niemand stoort zich eraan dat Nederland de meest geraffineerde wijze van slavernij in stand houdt.

Interessant is de houding van Freek de Jonge. Hij is de man die voor het WK in Argentinië samen met Bram Vermeulen hemel en aarde bewoog voor een boycot van dat toernooi. Ook hij zwijgt over de misstanden in Qatar en over een eventuele boycot van het WK daar. Het is niet alleen Freek de Jonge, het schijnt niemand te interesseren dat Oranje aan een toernooi gaat meedoen in een land waar men het vele geld liever aan prestigeprojecten als het WK en aan het uitbreiden van hun religie in het Westen uitgeeft dan aan het voorkomen van sterfgevallen onder buitenlandse arbeiders. Niemand stoort zich eraan dat Nederland op die manier de meest geraffineerde wijze van slavernij in stand houdt.        

Het activisme van voorheen is dood in Nederland. Armoede in de rest van de wereld, volkeren die gebukt gaan onder dictatoriale regimes, het lot van 800 miljoen islamitische vrouwen die onder het juk van het religieuze patriarchaat hun levens verpest zien worden, het feit dat in landen als Zuid-Afrika sprake is van een heuse genocide op vrouwen, et cetera. Dat alles laat de Nederlanders tegenwoordig koud.

Het is niet te verwachten dat mensen massaal de straat op gaan om tegen het onrecht in de andere landen te protesteren. Maar dat een aantal mensen zich sterk maken voor een boycot van het WK in Qatar is toch wel te verwachten, zou je denken. Hoe frustrerend ook, het gebeurt gewoon niet. Het gros van de Nederlanders is niet eens geïnteresseerd in de meisjesbesnijdenissen die in eigen land, een paar straten verderop, plaatsvinden; laat staan dat ze wakker liggen van jonge Nepalezen onder de moordende zon van Qatar. Wat is er dan gebeurd hier? Ik weet het niet. Waar is de goedheid in de Nederlander gebleven? Waar is hun geweten? Heeft die zich verstopt tussen de vlechtjes van Greta Thunberg? Of is die in een diepe slaap gevallen in de accu van de elektrische auto’s?