Spring naar de content

Intussen kon u ook gewoon honderd miljoen verdienen aan Facebook

Vorige week berichtte ik al over wat Facebook waarschijnlijk te wachten stond nu een hele trits aandeelhouders die tot nu niet mochten verkopen, dat vanaf die dag wel mochten. Donderdag ging er al een flink percentage van de koers af, vrijdag kwam daar nog meer bij zodat het aandeel dichtbij de 19 dollar noteert. Dat is nog slechts de helft van de introductieprijs die 38 dollar bedroeg. Op de dag van de introductie waren er beleggers die er even 45 dollar voor betaalden, die zijn nu bijna 60 procent kwijt.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Dr. Doom

Intussen waren er ook flink wat partijen die eraan verdienden. Dat kan – als je het goed ziet – met het kopen van Put-opties of het verkopen van Call-opties. Wie een Put-optie kocht had of heeft het recht om gedurende een bepaalde periode die aandelen tegen een bepaalde prijs te verkopen en betaalt daar een premie voor. Wie bijvoorbeeld een Put-optie kocht om het aandeel te mogen verkopen tegen 30 dollar en daarvoor 2 dollar premie betaalde, wrijft zich nu in de handen als de optie nog loopt. Waar hij 2 dollar voor betaalde is nu 11 dollar waard (zijn uitoefenkoers van 30 dollar minus de huidige prijs van het aandeel die op 19 dollar staat). Dat is een rendement van vele honderden procenten op zijn investering van 2 dollar. Die 2 dollar was ook zijn maximale risico, zou Facebook 30 dollar of meer waard blijven, dan was die optie van geen waarde.

Er zijn aan de Put-opties Facebook inmiddels al honderden miljoenen verdiend terwijl gewone aandeelhouders hun vermogens verspeelden.

Call-opties
Het verkopen van Call-opties kan net zo lucratief zijn maar houdt ook een groter risico in, althans als je niet tegelijk die aandelen Facebook bezit. Bezit je de aandelen, dan kun je iemand het recht verkopen om ze van jou tegen een bepaalde prijs gedurende een bepaalde periode te kopen. Stel: je kocht de aandelen voor 38 dollar en verkocht een Call-optie op 42 dollar. Je ontving dan een premie van 2 dollar en die premie verdien je helemaal, met het risico dat het aandeel door stijgt naar bijvoorbeeld 45 dollar. Je moet ze dan toch voor 42 dollar aan de ander leveren. Blijft het aandeel onder de 42 dollar en loopt de periode af, dan heb je 2 dollar verdiend en kun je kunstje nog eens herhalen, je verkoopt opnieuw een Call.

Het risico zit ‘m er dus in dat je Call’s verkoop zonder de aandelen te bezitten. In het voorbeeld waarin de koers naar 45 dollar zou stijgen, moet je die aandelen dan alsnog voor die prijs kopen om ze tegen 42 dollar te leveren. De premie van 2 dollar heb je verdiend maar er staat een verlies van 3 dollar tegenover. U kunt zelf wel bedenken hoe groot het verlies wordt als Facebook, zoals sommigen verwachtten, snel naar 65 dollar zou zijn door gestegen.

Zelf verkoop ik regelmatig Call’s maar ik zorg altijd dat ik ‘gedekt’ ben.

Honderd miljoen verdienen
Dezelfde bankiers die voor een vergoeding van zo’n 176 miljoen dollar de beursgang van Facebook begeleidden, verdienden er naar schatting nog eens 100 miljoen bij door Call-opties te verkopen op hetzelfde aandeel. Ze deden dat volledig ongedekt, ze bezaten die aandelen niet. Nu heb ik hierboven net uitgelegd dat het ongedekt verkopen van Call-opties een enorm risico inhoudt. Hoe konden ze dan toch 100 miljoen verdienen?

Ze deden dat volledig legaal – niet te verwarren met ethisch verantwoord – door gebruik te maken van een recht dat begeleidende banken altijd bedingen bij een beursintroductie: de zogenaamde greenshoe. Die term houdt in dat de banken het recht hebben om gedurende een bepaalde periode ná de beursintroductie tot wel vijftien procent extra aandelen te verkopen aan beleggers tegen de introductiekoers. Facebook zou ze dan aan de banken moeten leveren voor 38 dollar, de banken konden ze voor die prijs doorverkopen aan hun klanten.

Van dat recht hebben de banken wel én niet gebruik gemaakt. Ze hebben rond de beursintroductie de premies opgestreken door de verkoop van Call-opties die ze aan relaties verkochten met een uitoefenprijs van 38 dollar – de introductieprijs – of hoger. Zeker in de gekte rond de introductie stonden beleggers voor die Call-opties in de rij.

Toen de banken dat deden bezaten ze die aandelen niet. Maar deze white shoe-firma’s wisten dat ze, als het nodig zou zijn, die aandelen op elk moment van Facebook geleverd konden krijgen. Inmiddels weten we dat de levering niet nodig was, het aandeel ging door het putje. Maar die 100 miljoen, de Wall Street Journal becijferde dat bedrag, zit voor eens en altijd in de zakken van Morgan Stanley, Goldman Sachs en nog een handjevol banken.

Het was een loterij zonder nieten.

Over Dr. Doom
Dr. Doom is een pseudoniem. Als belegger is hij verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Beleggingsvereniging Fibonacci. Op het moment van het schrijven van deze column heeft de vereniging posities in Ahold, Akzo Nobel, KPN, Shell en Unilever en is Short in de AEX. De positie in de AEX is kortlopend en wisselt regelmatig. Die kan dus nu al anders zijn.

———
Volg HP/De Tijd ook op Twitter.

Onderwerpen