Het rijpingsproces van Frank Boeijen
'Ik viel op zijn blonde haar, zijn zwoele blik. Samen met een vriendin ging ik naar ieder optreden. We maakten het uit met onze vriendjes, want we wilden Frank.' Een pop-fenomeen geportretteerd aan de hand van zijn fanclub en de ster zelf. 'Mijn fans zijn meegegroeid. Ouder geworden, volwassener.' Het rijpingsproces van Frank Boeijen.
„Het gaat niet goed met Frank. Hij ziet er slecht uit en rookt veel te veel. Dat heb ik hem ook gezegd, maar dan luistert hij niet. Hij lijkt verbitterd, zingt alleen nog maar trieste nummers en laat zijn hoofd hangen. De pijn is van het gezicht te lezen." De zestienjarige Linda is al vier jaar lid van de 870 leden tellende Frank Boeijen Fanclub. „Tijdens de fanclubdag, in december, was hij ook erg afwezig. En die ogen! Zo grauw! Ik zie dat meteen, hij is in de loop der jaren een soort broer voor me geworden en dan trek je je dat toch aan. Daarom heb ik hem gisteren een brief geschreven. Zo van: 'Kop op Frank, we zijn één grote familie en je kunt rekenen op onze steun. Wat er ook is.' Dat heeft hij nodig. Hij is nogal gevoelig en soms wordt het hem allemaal te veel. Het leven en zo."
Vorige week begon Frank Boeijen (35) aan een gecombineerde Nederlands-Vlaamse toernee. Vergezeld van Raymond van het Groenewoud en Harry Sacksioni zal hij 25 keer het podium beklimmen. Boeijen aan de vooravond van zijn eerste optreden: „Het leven heeft geen zin. Wat je ook doet, het heeft geen zin. Ik kan me druk maken of niet. Maar uiteindelijk ga ook ik dood en is er niets meer over. Ja jongen, dat geldt ook voor jou en mij. Wij zitten nu hier, we eten, we maken ons druk om dingen, maar als we dood zijn, is alles over. Alles weg. Ik heb al vrij vroeg geleerd niets te verwachten van het leven.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
