Wat nou oud?
Na afloop van de première, nu meer dan een week geleden, van Adèle's comeback nr. 1 in de Haarlemse schouwburg stond ik wat verwezen in de — prachtig opgelapte — Spiegelzaal.
Hè, ik had me nét zo op die voorstelling verheugd — mijn voorpret was even kinderlijk als dit zinnetje klinkt — en nu wist ik niet wat ik ervan moest vinden. Mijn medepubliek wel. Dat was laaiend enthousiast, zoals overigens vaker op premières. Ook de kritieken waren juichend. 'Adèle's comeback barst van levenslust', kopte De Telegraaf. En in de NRC las ik: 'Adèle na zes jaar baldadiger dan ooit'. Maar zo unaniem lovend er over de soliste zelf werd geschreven, zo matig was men te spreken over het programma zelf: "De gave balans uit haar vorige programma's ontbreekt."
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
