Een flamboyante tiran
De uitgever Geert van Oorschot kon mensen doen smelten of tot in het diepst van hun ziel kwetsen. Hij was gierig en gul, hartelijk en ijskoud, eerlijk en slinks. Maar aan zijn inzet en betrokkenheid kunnen veel hedendaagse collega's een puntje zuigen.
Als icoon van de uitgever, die pal voor zijn schrijvers staat en oeuvres uitgeeft in plaats van boeken, figureert nog steeds de legendarische G.A. van Oorschot, die in 1946 zijn uitgeefhuis aan de Herengracht begon en grote namen als W.F. Hermans en G.K. van het Reve aan zich wist te binden. Ook maakte hij naam met fraaie edities van het verzameld werk van Multatuli en de fameuze Russische Bibliotheek.
Met de schaalvergroting van het literair bedrijf viel het doek voor het type klassieke uitgever dat als cultuurhoeder, pater familias en zakenman opereert. Dinosaurussen als Geert Lubberhuizen, Van Oorschot en Theo Sontrop maakten plaats voor marketeers en handelaren in rechten, die jacht maken op bestsellers om aan de rendementseisen van concerns als PCM te voldoen. En ook al worden er nog achterhoedegevechten geleverd tegen de terreur van de verkoopcijfers, het prestigieuze literaire fonds van weleer lijkt uitgestorven.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
