Terug tot Simon Vestdijk
Hij gold als de grootste Nederlandse schrijver van zijn tijd, maar niemand leest hem meer. Ten onrechte, betoogt Multatuli-biograaf Dik van der Meulen bij de heruitgave van zijn meesterwerk 'Kind tussen vier vrouwen'. Hij selecteerde voor u De Draagbare Vestdijk.
In 1931 ontving E. du Perron een dikke stapel sonnetten van een vrijwel onbekende dichter. "Een zeer rijk talent," zei Du Perron tegen Slauerhoff. "Maar... maar... maar... Zou het geestelijk een tweelingbroer van je zijn?" Slauerhoffs dichtende tweelingbroer heette Simon Vestdijk. Hij was al in de dertig en werkte als waarnemend huisarts. Op verzoek van Du perron herschreef Vestdijk zijn gedichten; in 1932 verschenen twee ervan in het maartnummer van het tijdschrift Forum. Korte tijd later liet Du Perron zich ontvallen dat de Forum-redactie tobde met een gebrek aan korte verhalen. zei Vestdijk, "ik denk wel dat ik zoiets voor jullie kan maken, En hij schreef achteloos een historische novelle, die terstond werd herkend als een meesterstuk.
De verlegen dokter leverde meer verhalen en nieuwe gedichten in (voldoende om zeker tien bundels te vullen), hij begon zich op essays toe te leggen, en in alles excelleerde hij. Begin 1933 berichtte Du Perron, die bij Vestdijk op bezoek was: "Hij gaat vandaag aan een roman beginnen en heeft plannen voor vijf andere, alle even fascinerend. Over een jaar is Vestdijk, of Nederland is werkelijk volkomen blind en doof, een figuur van de eerste grootte. "
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
