Spring naar de content

Barry Madlener

Barry Madlener (Leiden, 1969) is sinds 2006 lid van de Tweede Kamer voor de PVV. In juni was hij voor de partij lijsttrekker tijdens de Europese verkiezingen. In het najaar gaat hij de PVV-fractie leiden in het Europees Parlement. door Martin Bons, foto Jos Lammers

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Rustig, ontspannen.

Wie zijn uw helden?

Pim Fortuyn en Geert Wilders; om hun moed en lef.

Aan wie ergert u zich?

Aan Klaas de Vries, Ad Melkert en Hans Dijkstal: nietszeggende politici.

Lijkt u op uw vader?

Ja, steeds meer. Rust uitstralen, niet in paniek raken, met verstand handelen: ik ben het aan het leren. Het gaat elke week beter.

Wat is uw grootste angst?

Bloed prikken. Afscheid nemen. En ik heb een milde vliegangst.

Wat zijn uw dagdromen?

Ik zou ooit een gezin met kinderen willen.

Bidt u weleens?

Nee, vroeger op school wel, maar ik wist nooit tegen wie ik het had. Ik vond en vind dat we zo veel aan God vragen en zo weinig doen. Laten we eerst eens beginnen daar verandering in te brengen.

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?

Daar geloof ik niet in. Van een heks en bedriegster als Jomanda moet ik niets hebben.

Bent u aantrekkelijk?

Soms, als ik in een goede bui ben. Mijn humor, cynisme en het feit dat ik mezelf niet al te serieus neem, zijn kenmerken die wellicht aantrekkelijk zijn in mij.

Wat is uw definitie van geluk?

De afwezigheid van angst.

Waar schaamt u zich voor?

Ik ben verlegen, maar ik schaam mij niet, omdat ik verantwoordelijkheid neem in het leven.

Bent u monogaam?

Ik ben behoorlijk monogaam.

Als u iets aan uzelf zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn?

Ik heb reumatische klachten; die zou ik wel opgelost willen zien.

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?

In 2003, toen mijn vader overleed. En ik vermijd televisiebeelden van Pim Fortuyn. Daar kan ik niet naar kijken, dan schiet ik elke keer vol.


Lijkt u op uw vrienden?

Ja, ze hebben allen een klein stukje van mezelf. Ik heb vooral vrienden van de middelbare school, waar ik mijn verleden mee deel.

Wie is uw grootste liefde?

Mijn vriendin, zij is Kroatsche. Bij Leefbaar Rotterdam hadden de meeste partijgenoten een buitenlandse partner, en dat zie ik nu bij de PVV weer. Ik heb me weleens afgevraagd of het toeval is. Ik denk van wel.

Hoe moedig bent u?

Vroeger ging ik niet opzij, voor niemand, maar dat was niet verstandig. Moedig vond ik mensen die voor een grote groep kunnen spreken; nu moet ik het zelf doen. Het gaat me steeds beter af, maar volle zalen en camera’s: ik geniet er nog steeds niet van.

Van wie heeft u het meest geleerd?

Van mezelf. Door te observeren, door mijn aangeboren nieuwsgierigheid; ik ben een autodidact.

Wat is uw grootste ondeugd?

Ik kan plagerig zijn, uitdagen, pesten. Maakt niet uit wie ik voor me heb.

Wanneer was u het gelukkigst?

Tijdens mijn jeugd; de beschermde omgeving, de onbezorgdheid, eerder van school omdat er een les uitviel, dan in het zonnetje naar huis fietsen, knutselen aan mijn modelvliegtuig, hangen met vriendjes in de boomgaard.

Wat is de beste plek om te wonen?

Ik ben makelaar geweest; ik heb gezien dat de plek niet uitmaakt, maar dat een huis een thuis moet zijn, een veilige plek, waar je niet alleen bent.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Aan de auto; als vervoermiddel; die staat voor vrijheid. Welke eigenschap waardeert u in een man?

Dezelfde als in een vrouw: het nemen van verantwoordelijkheid. Ik ben wel een typische man: ik houd van auto’s, vrouwen en ben gek op vissen, iets wat vrijwel alleen mannen doen.


Gelooft u in God?

Nee, ik geloof in De Natuur en Het Leven; er is hierna niets meer.

Welk leed heeft u anderen berokkend?

Ik zou het heel vervelend vinden als ik dat ooit gedaan zou hebben, en zou het direct goed willen maken.

Wat is uw grootste mislukking?

Ik heb ooit een certificatie voor makelaars willen opzetten, daar heb ik veel tijd en energie in gestoken, maar ik kreeg het niet van de grond. Wie hoopt u nooit meer terug te zien?

Volkert van der Graaf. Híj heeft leed berokkend. Toch zou ik hem nog één vraag willen stellen: waarom? Ik heb er nooit een antwoord op gekregen.

Hoe is ongeluk te vermijden?

Door het goede te zien. Ik heb veel vertrouwen in mijn medemens; in wantrouwen zou ik niet kunnen en willen leven. Hoe ontspant u zich?

Op het strand, bij de zee, door te tuinieren, door vogels en vlinders te kijken.

Wat is uw devies?

Leer, vertrouw en overwin de angst.

Volgende keer: Mohammed Mohandis