Serieus genieten
Je zit in de schouwburg en net voordat het doek opengaat en de zaal muisstil wordt, zakt een corpulente brandwacht aan de zijkant van het toneel door zijn klapstoel. Dan kun je Pierre Bokma heten, maar je zult dan toch even moeten wachten eer de zaal is uitgelachen voordat je aan Dood van een handelsreiziger kunt beginnen. Wie het restaurantbezoek als een theaterevenement ervaart – en ik kan zo langzamerhand moeilijk anders – komt veel van dergelijke ontregelende omstandigheden tegen, die strikt genomen niets met de keukenkwaliteit van doen hebben maar die wel degelijk een stempel op de beleving van het geheel drukken. Zo rijden we in een staat van vrolijke opwinding naar het (voor ons) verre Nooitgedacht, ten oosten van Assen, waar we bij restaurant Cour du Nord willen gaan lunchen. We hebben al zo’n lol omdat de reservering op losse schroeven is gezet door een dame die eerst beweerde dat het restaurant vandaag gesloten was, vervolgens zei zich daarin te vergissen en beloofde om aanstonds nog even terug te bellen met een definitieve bevestiging.
We zijn al lang en breed aan onze tocht van 170 kilometer begonnen en hebben een paar uitwijkadressen paraat als op zes kilometer van het einddoel dan toch het verlossende telefoontje komt – met de mededeling dat de lunch ‘in principe’ mogelijk is.
Bij aankomst blijkt dat het met een Michelinster gelauwerde restaurant gevestigd is in een anoniem houten gebouwtje op het terrein van het vakantieresort Hof van Saksen, en als er niet een deur spontaan werd geopend, waren we doorgelopen naar een statiger ogend gebouw verderop.
Het interieur van Cour du Nord is in zwart en grijs gedacht, met ernstige crematoriumgordijnen, en we zijn de enigen in de zaak. Aan de keuken de taak om onze middag te kleuren met het menu découverte, zes gangen voor €87,50. Met een ouverture van olijven en chips van oerwortel, venkel, pastinaak en rode ui gaat dat nog niet lukken, maar als er ‘macaroni met ham en kaas’ als amuse wordt geserveerd, komt de stemming er snel in. Een leuk gerechtje met zeer herkenbare smaken op basis van pasta en bellotaham, dat voorafgaat aan een makreel in perfecte koude garing met basmatirijst op stroken watermeloen en komkommer. Ook in deze uithoek van het land is het brood geleverd door stokbroodmonopolist Menno, in combinatie met lokale boter die op een stuk graniet wordt gepresenteerd.
Het wijnarrangement (€48), dat bij de makreel voorzag in chablis, secondeert de kreeft in citroengrasbouillon met Australische riesling. Een regeltje op de menukaart getuigt dat Robert Kranenborg de keuken op pad geholpen heeft, en dat heeft goed gewerkt, want er wordt aangenaam eigenzinnig gekookt. Dat blijkt ook weer uit het volgende gerecht: langoustine met geconfijte kalfslever en sneeuw van gember. Kalfslever is stukken minder omstreden dan ganzen- of eendenlever, maar deze originele combinatie doet er in smaak niet voor onder. Er komt een glas Elzasser pinot blanc naast.
Aangenaam gekoelde Moulin à Vent begeleidt de Anjou-duif, waarvan een geconfijt pootje en een op lage temperatuur gegaard borststuk met koolrabi op het bord liggen. De middag kan al niet meer stuk, maar we krijgen nog gebraden Lozère-lam en een tomatenhartje met granité van aloë vera en olijf eer we bij de Oostenrijkse dessertwijn, de bonbons van yuzu, kokos en gecondenseerde melk, de tumtums van aardbei, braam en mango, en de marshmellows van aalbes belanden.
Het kan niet anders of het toneelstuk Cour du Nord moet zijn gesubsidieerd door het Hof van Saksen, want hier hebben minstens drie man urenlang voor twee man staan werken (en schenken), en ook al beloopt de rekening een forse driehonderd euro, dan nog kan er onmogelijk een cent verdiend zijn. RH
Cour du Nord, Veldweg 22-24.
Nooitgedacht. Tel. 0592-243830.
