Neelie, de biografie: ‘Menig politicus én journalist joeg ze het hoofd op hol’

Neelie Kroes werkt niet mee aan jullie boek.
“Tot nu toe wil ze niet meewerken. Wel hebben we twee keer een formeel verzoek gedaan. Het is haar goed recht om niet mee te werken. En het is ons goed recht om het boek te schrijven. Ik heb niet het idee dat er sprake is van tegenwerking verder. Haar broer en zus hebben na enige bedenktijd gezegd dat ze niet mee willen werken. Maar verder hebben we jeugdvrienden, ambtenaren en collega’s gesproken. Bram Peper, Hans Wiegel, Ruud Lubbers en ga zo maar door. Ja, ook Jan-Dirk Paarlberg.”

Waarom is iedereen zo gefascineerd door Neelie Kroes, waarom dit boek?
“De ondertitel is Hoe een Rotterdams meisje de machtigste vrouw van Europa werd. We concentreren ons op de weg daarnaartoe. Vergeet niet, ze staat al zo’n veertig jaar in de belangstelling. Begin jaren zeventig kwam ze in de Tweede Kamer. Het is nog steeds een leuke vrouw om te zien, in de jaren zeventig was het een echt stuk. Ze waren toen nog niet zo verwend in Den Haag als nu. Menig politicus én journalist joeg ze het hoofd op hol. Ze was vanaf het begin een fenomeen, Kroes werd de prinses van de voorpagina genoemd. Vervolgens kwam die carrière, de eerste vrouwelijke minister van Verkeer en Waterstaat. Ze was ook bijna de eerste vrouwelijke minister van Defensie geworden. Ze werd eind jaren zestig lid van de Kamer van Koophandel van Rotterdam. We zijn daar in gedoken – daar heerste een cultuur waar Mad Men schril bij afsteekt.”

Omschrijf haar eens in enkele steekwoorden.
“Ze heeft een daverende ambitie en mag graag de baas spelen. Dat had ze al als kind. Dan werd ze woedend als haar vriendinnetjes iets anders wilden gaan doen dan zij. Maar ook een enorme workaholic, iemand die heel graag de touwtjes in handen houdt en op zoek is naar macht. Ze is absoluut bewonderenswaardig. Kroes heeft veel teleurstellingen moeten overwinnen, zowel in haar carrière als privé.”

Hoezo in haar carrière; daar is toch juist niets mis mee? 
“Haar frustratie is dat ze nooit een topfunctie in het zakenleven heeft gekregen. Daardoor is ze zich op latere leeftijd gaan interesseren voor het feminisme. Daar moest ze eerst niet zo veel van hebben. Ze komt uit een relatief eenvoudig milieu, een familie van transportondernemers. Echte mannen – bikkels zogezegd. Daar heeft ze in eerste instantie aan overgehouden dat je niet te veel moet zeuren en kansen moet pakken. Maar na haar politieke loopbaan lukte het maar niet tot de top van het bedrijfsleven door te dringen. Haar toenmalige man Bram Peper heeft haar toen de ogen geopend. Dat het zo werkt in het bedrijfsleven: het is een mannenwereld en een old boys-netwerk. Daarna is ze zich gaan inzetten tegen het glazen plafond en dergelijke. Dankzij Peper is dat vlammetje van feminisme ontwaakt.”

Een vraag waar we niet onderuit komen in het kader van human interest: Is Neelie Kroes een aardig mens?
“Daar wordt verschillend over gedacht. Ze heeft intieme vriendinnen. Peper zegt echter dat ze instrumenteel is in haar vriendschappen; leuk als je er wat aan hebt. Neem als voorbeeld Jan-Dirk Paarlberg; die liet ze vallen op de dag dat hij werd gearresteerd. Aan de andere kant; haar zoon heeft een vriend die zijn ouders op jonge leeftijd verloor. Die ziet ze als haar pleegzoon en heeft ze liefdevol opgenomen in haar eigen gezin. Een mooi moederlijk gebaar.”