Oprah wil haar kijkers terug
Oprah Winfrey heeft een nieuw plan. Of nee, een oud plan waar ze nieuw leven in heeft geblazen: haar boekenclub. Ze las het waargebeurde verhaal Wild van Cheryl Strayed en miste haar eigen talkshow-platform om erover te kunnen praten, zegt ze in een filmpje op haar website.
Vorig jaar stopte ze immers met haar wereldberoemde dagelijkse praatprogramma en startte ze haar eigen kabelnetwerk OWN, waar ze als directeur achter de schermen verdween. De vraag was natuurlijk hoe lang het zou duren voor Oprah’s talkshow weer terug zou komen op tv. Want als je 25 jaar zoveel macht en aandacht hebt gehad en op de top van je kunnen hebt gewerkt, dan moet tegenvallend succes haast niet te verkroppen zijn. Dan mis je kortom dat platform dat je al die jaren tot je beschikking hebt gehad.
En het ging mis. De kijkcijfers van OWN vielen tegen. Zonder Oprah in beeld, keken er maar weinig vrouwen naar het door haar gerunde netwerk. Daarom kwam ze toch maar weer terug op de buis met Oprah’s Next Chapter. Iedere week, op zondagavond is er een uitzending waarin ze beroemdheden, denkers en opvallende families interviewt. Maar dat deed ze toch ook in haar talkshow, zult u denken? Ja. Met drie kleine verschillen: de gesprekken vinden niet in een studio plaats, maar op locatie. Het is een wekelijks programma geworden. Oh, en er kijken volgens The New York Times niet 8 miljoen, maar een half tot twee miljoen mensen.
Hoe moet ze daar nu meer van maken? De voorspelling: alle spin-offs en succesnummers uit The Oprah Show, komen één voor één terug. En dat zijn er veel. Oprah bedacht bijvoorbeeld het Angel Network, waarbij ze haar kijkers stimuleerde om iets goeds voor een ander te doen. De beloning was, als je heel origineel uit de hoek kwam, een paar minuten aandacht van de grote Oprah. Oprah produceerde ook films, lanceerde een dieet-programma en stond aan de basis van de televisiecarrières van Dr. Phil en Dr. Oz. Stuk voor stuk een groot succes.
In 1996 was de aftrap van de boekenclub. Het werkte als volgt: Oprah koos een boek. Alle kijkers kochten dat boek. Ze gingen het samen lezen en daarna zouden ze de schrijver interviewen.
Het gevolg: zodra Oprah een aankondiging maakte voor het nieuwe boekenclub-boek, stond dat de volgende dag op nummer 1 in alle Amerikaanse bestsellerlijsten. Er werd zelfs gemopperd, want vooraf was nooit duidelijk wie de gelukkige schrijver mocht zijn. Uitgeverijen moesten na de aankondiging alle drukpersen die ze konden bemachtigen inhuren om in de enorme vraag te kunnen voorzien. Een Oprah-stempel op een boek werd voor een schrijver en zijn uitgever zo ongeveer hetzelfde als het winnen van de loterij: torenhoge oplages, naamsbekendheid, aandacht voor het verhaal bij een enorm vrouwenpubliek. Hun kostje was gekocht. Maar ook dat hield bij het verdwijnen van haar talkshow op (het laatste boek dateert uit 2010 en was een klassieker: Great Expectations van Charles Dickens)
En nu is die boekenclub terug. Vanuit haar zalmroze en beige kantoor vertelt Oprah wat de bedoeling is. Het 2.0-aspect van deze boekenclub is anders dan verwacht. Immers, ze heeft nu een kabelnetwerk en alle ruimte om de hele dag over boeken te kunnen praten. Dus dagenlange praatsessies over het boek van haar keuze, lijken de logische optie. Al zijn daar nog maar weinig kijkers en lezers te vinden. In haar plan mikt ze vooral op potentiële nieuwe kijkers, te vinden op internet. Het gekozen boek dient aangeschaft te worden op e-reader, iPad, of gewoon fysiek. Daarna kan er online en middels de sociale media over gepraat worden.
E-readers en de iPad hebben wel de voorkeur, want daar kunnen de lezers zien wat Oprah’s favoriete passages uit het boek zijn. En ze kunnen hun eigen passages markeren om ze met elkaar uit te wisselen. Zelfs de schrijver is hierdoor betrokken bij het leesproces en kan tussendoor vragen beantwoorden. De moderne lezer wordt op zijn of haar online wenken bediend (en uitgeverijen hoeven niet meer te zuchten en te kreunen omdat ze hals over kop de drukpersen aan moeten zetten, want ebooks zijn oneindig voorradig en altijd en overal te downloaden).
Als het eenmaal online aanslaat, zal ze de lezers, vermoed ik, zo weer naar haar eigen kanaal lokken. Door diepte-interviews met de schrijver, groepsgesprekken met fans (waarbij Oprah natuurlijk de nummer één fan is), reportages van lezers op hun favoriete leesplek terwijl ze Wild aan het verslinden zijn (waarbij we Oprah op de veranda van een van haar miljoenenvilla’s zien zitten), en andere handige leestips en -trucs. Bijvoorbeeld: Oprah doet voor hoe het haar lukt om niet afgeleid te worden tijdens het lezen.
Ze begint nu al vast te lokken met een doorverwijzing naar haar eigen tijdschrift. “Koop het juni-nummer van O Magazine. Hij is net uit en er staat alles in over Wild.”
Oprah gebruikt de nieuwe media (zonder verdienmodel), om de oude media (met verdienmodel) te pluggen. Slim.
Na een hernieuwd boekenclub-succes kunnen de andere spin-offs vanzelf weer terugkomen op OWN, zodat ze dagelijks een platform heeft om producten aan te prijzen, om carrières te lanceren en om haar vrienden in de schijnwerpers te zetten. Mét torenhoge kijkcijfers. Dan heeft ze eindelijk haar geliefde platform weer terug. Als de voorspelling uitkomt zal Oprah 2.0 straks niet één uur, maar wel 24 uur per dag te zien zijn.
Bekijk de aankondiging hier:
