CSI Kabul
Met westerse steun en Afghaanse tegenwerking maakt regisseur Saba Sahar een politieserie. Die moet de kijkers leren dat een inspecteur niet corrupt hoéft te zijn. Over een Afghaans sprookje met een onzekere afloop.
“Ze maakt me onrustig in mijn hoofd,” zegt de generaal en tikt tegen zijn schedel, alsof daarin de waanzin al tekeergaat. De kleumende vrouw die in de sneeuw op de binnenplaats staat, heet Saba Sahar en komt filmen op dit politiebureau in Kabul, Zone 101. Daar is de generaal sinds vier jaar commandant. Hij draagt een zwart uniform, zijn riem met pistoolholster zit boven zijn stevige buik, vlak onder zijn borst. Hij kijkt naar haar alsof ze van een andere planeet komt, met haar bontjas, haar glimmende hooggehakte enkellaarsjes, een roze doek om haar hoofd met een zonnebril erin gestoken en haar schreeuwerige make-up. In haar rechter neusvleugel prijkt een piercing. Zulke Afghaansen zie je niet in de straten van Kabul.
Saba Sahar is regisseur en een van de bekendste actrices van Afghanistan, wat niet moeilijk is, want het land heeft nauwelijks actrices. Voor de Afghanen zijn ze niet veel beter dan hoeren.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
