Spring naar de content
bron: ANP/Martijn Beekman

De bewogen politieke week van Rutte en consorten, uitgelegd in drie aktes

De afgelopen Nederlandse politieke week is er een die nog wel een tijdje na zal blijven galmen voor Mark Rutte en consorten onder de Haagse kaasstolp.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Paul Geraedts

De gebeurtenissen van de afgelopen week lijken nog het meest op een ouderwetse Springprocessie. Naar goed katholiek gebruik hebben we veel stapjes voor- en achteruit gezet. Ik doe een poging om deze politieke klucht uit te leggen in drie aktes van Shakespeareaanse proporties.

Beeld:

Akte 1: Iedereen doneert

Laten we beginnen met de enige positieve stap voorwaarts in dit drieluik. Het ein-de-lijk invoeren van de donorwet is een overwinning die je in de politiek zelden ziet: werkelijk niemand wordt hier slechter van. Er is geen benadeelde groep, zelfs degenen die faliekant tegen orgaandonatie zijn hebben nog steeds de vrije keus.

Alle aluhoedjes en andere algemeen ontevredenen ten spijt: het is een goede zaak dat er nu duizenden nieuwe potentiële donoren bijkomen en er aanzienlijk minder kostbare tijd verspild wordt. Gewoon even aangeven als je organen niet gerecycled mogen worden, oké? Mooi, over tot de orde van de dag.

Beeld:

Akte 2: Halve Zoolstra‘s fantastische fabels

De tweede akte heeft een hoog Russisch fictiegehalte á la Tolstoj of Dostojevski en leert ons dat het oppassen geblazen is met verzinsels. Ze kunnen namelijk jaren later nog terugkomen. Zo ook de leugen van onze Halbe Zijlstra, die beweerde ooit een wodkaatje met Poetin gedronken te hebben.

Of Halbe en Vlad volgens deze sage — die sinds 2016 verteld wordt — ook Russisch roulette speelden is niet duidelijk geworden, maar met het gefabriceerde verhaal heeft Zijlstra zichzelf in ieder geval aardig in de voet geschoten. Het Nederlands-Russische tête-à-tête heeft nooit plaatsgevonden, en Halbe Zijlstra zien we nu als fantast.

Dat wil niet zeggen dat de gevolgen van Zijlstra’s leugen alleen beperkt blijven tot hemzelf. Neem Mark ‘kampioen pappen en nathouden’ Rutte die zijn minister — naar goed Ruttiaans gebruik — nimmer is afgevallen. Dat hij zelf al sinds januari op de hoogte is van de leugen noemt hij ‘een inschattingsfout’.

Hij heeft wel toegegeven ‘de situatie te hebben onderschat’. Wat woordkeuze betreft is dat een bagatellisering en een weinig kleurrijke tactiek om een heikele kwestie te pareren. Daarmee doet hij zijn ambtsgenoot — de deze week overleden Ruud Lubbers – tekort. Met zijn ‘Lubberiaans’ wist hij als geen ander politiek, journalistiek en het gehele volk te verwarren.

Beeld:

Akte 3: Referendum of niet?

Tot slot is er nog de kwestie rond het afschaffen van het volksreferendum. Volgens Martin Bosma is deze week ‘Hans van Mierlo pas echt begraven’. Voor de gelegenheid zit de PVV’er deze week in zijn begrafenispak in de Kamer. Ollongren krijgt een emotionele oorwassing. “Wat zag de minister (Ollongren, red.) vanochtend toen zij in de spiegel keek? Een D66’er die zijn ziel heeft verkocht?” stelde SP-kamerlid Ronald van Raak.

Of het raadgevend referendum daadwerkelijk afgeschaft gaat worden, is nog even onduidelijk. Aanstaande dinsdag wordt er over gestemd. Dan zal blijken of de hoog oplopende emoties tijdens het slotstuk van deze bewogen politieke week een vervolg gaan krijgen.

De hele coalitie lijkt het voorstel te steunen, maar de gevoelstemperatuur is zienderogen gedaald tijdens een week waarin we meer stappen achteruit dan vooruit deden, Gordiaanse knopen doorgehakt werden, indianenverhalen de ronde deden en de idealen van een partij met ‘democratisch’ in haar naam aardig door het slijk gehaald werden.

Waarvan akte, dus.

Onderwerpen