Stop dat gehuil over inentingsfoto’s
Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu maakt recent bekend dat de vaccinatiegraad in Nederland verder is gedaald. De wereldgezondheidsorganisatie sloeg alarm over de grootste mazelenepidemie die Europa in tien jaar heeft gekend. Dus verschijnen er nogal wat nieuwsartikelen, opiniestukken en columns over vaccineren deze weken.
Regelmatig staat daar een foto bij van een huilend kind dat een spuitje in de bovenarm ontvangt. Dan kun je er vergif (of een vaccin, zo u wil) op innemen dat binnen mum van tijd iemand aan de digitale borreltafel boos iets twittert als ‘LATEN WE EENS BEGINNEN MET HET GEBRUIKEN VAN FOTO’S VAN MAZELENSLACHTOFFERS IN PLAATS VAN HUILENDE KINDEREN’.
Fantastisch plan. Sinds er verkoolde longen, verrotte tanden en verschrompelde foetussen op pakjes sigaretten verschenen rookt vrijwel niemand meer. Geloven zulke boze twitteraars daadwerkelijk dat er mensen zijn die hun kinderen niet inenten vanwege de confrontatie met een foto een betraande blaag?
Vaccinatieweigeraars komen namelijk grofweg in twee smaken. Enerzijds heb je de religieuzen die accepteren dat God mensen heeft geschapen die verkeersregels en autogordels bedachten, maar door mensen geschapen vaccins als een anti-goddelijk ingrijpen in het leven zien. Daarnaast is er de bonte bende van in mijn ogen antroposofische zwevers. Ze vinden simpelweg dat kinderen bij ziekte door moet bijten. Of ze zijn van het slag dat meer vertrouwen heeft in vlierbloesempoeder dan in decennialang wetenschappelijk onderzoek. Wetenschappers zitten in hun ogen namelijk allemaal in de zak van de farmaceutische industrie en zijn daarom niet geïnteresseerd in bijwerkingen van vaccinaties of medicijnen. En farmaceuten, dat weet u, die jagen lachend lood en accuzuur in uw bloedbaan zolang er geld aan te verdienen is.
Zelf verspreiden ze zelf liever pseudo-wetenschappelijk gelul waaruit zou blijken dat vaccineren leidt tot een verhoogde kans op autisme. Mogelijk geloven ze ook dat de wereld wordt geregeerd door de Rothschilds, zien ze achter elk e-nummer een kernaanval op de gezondheid, delen ze ieder jaar op Facebook het bericht dat de levensgevaarlijke Afrikaanse spin in Nederland is opgedoken en denken ze dat de condensdamp van vliegtuigen gevuld zijn met tranquilizers om het volk als lemmingen achter hun leiders te laten lopen.
Tegen zulke extreme wereldbeelden is het lastig vechten. De roep om andere foto’s bij vaccinatieartikelen is een schreeuw uit onmacht. Een schreeuw tegen de verkeerde ontvanger, omdat de beoogde ontvanger niet wil luisteren. Wetenschappelijk onderbouwen kan ik het niet, maar de slag om de nieuwsfoto lijkt gewonnen te zijn door de Twitteraars die klagen over deze huilfoto’s.
Redacties lijken minder vaak voor huilende kinderen te kiezen. Niet dat er nu massaal schurftige, bemazelde en bepokte kinderen uw aanstaren. En dat is maar goed ook, want de harde realiteit wekt de leeslust niet op en dat kan zomaar contraproductief werken. Nee, in plaats daarvan zie ik foto’s van peuters, kleuters en oudere kinderen die hun inentingen betrekkelijk gelaten – al dan niet met assistentie van koptelefoon – aan zich voorbij laten gaan. Die slag lijkt gewonnen, maar daar koop je in deze vaccinatieoorlog bitter weinig voor.
