Ode aan onze meest onderschatte provincie: Groningen
Wie aan Groningen denkt, ziet tegenwoordig aardbevingen en verzakte huizen voor zich. Maar het is ook het land van weidse luchten, oesters die voor het oprapen liggen, slingerweggetjes langs middeleeuwse kerkjes en geweldige kroegen. Is Groningen onze meest onderschatte provincie?
Er gaat wél iets boven Groningen: de hemel. Tenminste, dat zeggen ze, bij herhaling, op de vraag waarom er niets gaat boven Stad en Ommeland. De lucht. Dat de lucht boven het Groninger land zo mooi is, zo groot, hoog en weids. Wie alles per se negatief wil uitleggen, zegt dat de lucht er zo’n hoofdrol kan spelen omdat er op de grond zo weinig is. Dat is een misverstand, waarover later meer.
In Polen heb je ook lucht, in Canada nog veel meer. Zelfs in Amsterdam is lucht, al moet je die met heel veel andere mensen delen. De acteur Marcel Hensema (Winschoten, 1970) verhuisde onlangs van binnenrings Amsterdam naar de rand van de stad, IJburg, waar hij uitkijkt over het IJmeer. Daar, staand voor een (denk ik) groot raam tot op de vloer, gaan de gedachten misschien naar het Groningse Hogeland en begint Ede Staal te zingen, inspiratiebron voor Hensema’s theatervoorstellingen Mijn Ede, Mijn Tweede en Mijn Vrede.
“Het is de lucht achter Oethoezen, het is het torentje van Spiek, het is de weg van Lains noar Klooster, en deur Westpolder langs de diek,” zingt de bard, op de tonen van Jacques Brels Mijn vlakke land. Het was de soundtrack van de film De Poolse bruid (1998). We herinneren ons Jaap Spijkers, in de weer met Groningse knoestigheden, Monic Hendrickx, maar toch vooral de hoofdrol van – en de ontroerende liefde voor – het even weerbarstige als weerloze Groninger land.
Dat land heeft het te verduren. Niet zozeer van de wind en de regen – daar kan Groningen wel tegen – maar meer van ‘beeldvorming’ van onwetende lieden die denken dat de provincie het Siberië van het land is, en nóg meer van Shell, ExxonMobil en de Nederlandse staat, die Groningen van zijn bodemschatten beroofden (met andere woorden, iets weghaalden zonder er iets voor terug te geven) en vervolgens een systeem optuigden om van hun huis, haard en veiligheid beroofde Groningers af te poeieren.
Het hele artikel leest u op Blendle.
Bent u geïnteresseerd in meer artikelen van HP/De Tijd? Lees ze hier in onze gloednieuwe app.
