Spring naar de content
bron: anp

Rotterdam capituleert voor de vijfde colonne van Hamas

Ahmed Aboutaleb weigert de Israëlische vlag te hijsen in Rotterdam. ‘De man die de oorlog tegen de Marokkaanse drugsmaffia allang verloren heeft, ontpopt zich als een nog grotere lafaard en weigert het mohammedaanse stemvee in zijn stad te te verliezen. Hoe vaak kan je capituleren?’, schrijft Arthur van Amerongen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Arthur van Amerongen

Zelfs de doorgewinterde Rotterdam-correspondent van het Algemeen Dagblad was stomverbaasd en schreef: “Niet eerder gezien: groot aantal raadsleden verlaat de zaal bij de stemming over de motie ‘Veroordeel steun aan Jodenhaat’. Fracties willen geen kant kiezen in het conflict en weigeren te stemmen. Uitslag ongeldig. (Denk en BIJ 1 stemden tegen.)”

D66, PvdA, GroenLinks, Volt, 50Plus, Dierenpartij en SP liepen dus weg en bekenden kleur. 

Esther Voet, de hoofdredactrice van het Nieuw Israëlitisch Weekblad, twitterde: “De maskers vallen nu allemaal af. Alleen @VVD, @LeefbaarRdam en de @christenunie stemden voor. In de nood leer je je vrienden kennen. Voor de weglopers: onvoorstelbare lafbekken. Wat staan jullie in je hemd. #Rotterdam.”

De nieuwe editie van het Nieuw Israëlitisch Weekblad is overigens net uit en gratis te lezen. Het NIW, De Telegraaf, Omroep WNL en GeenStijl zijn nog zo’n beetje de enige media in Nederland die geen enkel begrip hebben voor de Blitzkrieg van de islamofascisten van Hamas: een mix van Marocchinate, de pogroms van SS-Einsatzgruppen en de verkrachtingen, ontvoeringen en onthoofdingen van Islamitische Staat.

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Kies een abonnement

De man die de oorlog tegen de Marokkaanse drugsmaffia allang verloren heeft, ontpopt zich als een nog grotere lafaard en weigert het mohammedaanse stemvee in zijn stad te te verliezen. Hoe vaak kan je capituleren?

Eerder al had burgervader Ahmed ‘ik ben een salafist‘ Aboutaleb geweigerd de Israëlische vlag te hijsen, als teken van rouw en respect voor de meer dan duizend slachtoffers van de grootste pogrom sinds de Tweede Wereldoorlog. De man die de oorlog tegen de Marokkaanse drugsmaffia allang verloren heeft, ontpopt zich als een nog grotere lafaard en weigert het mohammedaanse stemvee in zijn stad te te verliezen. Hoe vaak kan je capituleren? 

Om maar even de Nederlandse media te parafraseren als ze over Israël schrijven: heb je nou niks geleerd van het Duitse bombardement op Rotterdam, Aboutaleb? 

Maar wat te denken van de burgemeesters van Den Haag en Utrecht? Jan van Zanen weigerde de Israëlische vlag te hijsen want dat was respectloos naar het islamitisch volksdeel van zijn stad, toch al het grootste slachtoffer van de oorlog tussen Hamas en Israël. Ook in Den Haag verwierp Groep Timmermans een motie, van CU/SGP, HvDH, VVD, CDA en PVV – om de veiligheid van de Joodse gemeenschap te waarborgen en om op te treden tegen antisemitisme. Raadslid Sebastian Kruis reageerde furieus: “Gisteravond wilde @GroenLinksDH niet dat de weerzinwekkende Hamas-aanval ‘nazi-praktijken’ werden genoemd. De sympathie is klaarblijkelijk zo groot dat die vergelijking voor mevr. Butt te ver gaat. Ik reageer op algemene solidariteitsmotie van links.”

In Utrecht weigerde Groep Timmermans-kanon Sharon Dijksma de Israelische vlag te hijsen en koos voor de Utrechtse vlag halfstok. Henk Westbroek: “De Utrechtse vlag gaat halfstok! De Utrechtse! De bestuurlijke lafheid -gevoed door angst voor boze jodenhaters en liefde voor Palestijnen- is om je als Utrechter diep voor te schamen.”

Morgenavond, zaterdag, vindt het verkiezingscongres van Groep Timmermans plaats in Ahoy en de spanning zal te snijden zijn. Frenske heeft een fijne binnenkomer in Rotjeknor want zijn partij heeft zojuist verklaard Zestienhoven, ook wel bekend als Rotterdam The Hague Airport, te willen sluiten. Die sluiting stond allang op de agenda van GroenLinks, en het zielige, op sterven na dode zusje PvdA schaart zich zwijgend achter de claque van Pol Pot Rosenmöller. Jesse Klaver belooft al jaren het terrein van Zestienhoven te willen gebruiken voor woningbouw (lees: tienduizend alleenstaande hersenchirurgen in de bevallige leeftijd, uit Afghanistan, Pakistan, Soedan, Gambia en Al Hoceima).

Jeroen Postma en Astrid Kockelkoren, beide raadsleden van GroenLinks in de Rotterdamse gemeenteraad, zijn de felste voorstanders van sluiting. Postma: “Dit gebied is zo groot als de Kop van Zuid en Katendrecht bij elkaar. Je kunt hier 10 duizend woningen kwijt. Daarmee vullen we een heel groot deel van het woningtekort in Rotterdam op.” 

De grote vraag morgenavond in Ahoy is of Klaver en Timmermans publiekelijk met de billen bloot gaan met het hun begripvolle opmerkingen over Israël.

De plannenmakers vinden dat het vliegveld Rotterdam The Hague Airport veel te veel vakantievluchten heeft. Daarvoor heeft Rotterdam geen vliegveld nodig. Dat vliegverkeer kan net zo goed vanaf 020 vertrekken, is de gedachte. Postma: “De belofte is altijd geweest dat dit een zakenvliegveld zou worden. Die belofte is nooit waargemaakt. Als je kijkt naar wat er opstijgt en landt op dit vliegveld is dat tachtig procent vakantievluchten.”

De grote vraag morgenavond in Ahoy is of Klaver en Timmermans publiekelijk met de billen bloot gaan met het hun begripvolle opmerkingen over Israël. En hoe moet de Joodse tak binnen de PvdA, zoals Michel Waterman, Ronnie Naftaniel, Eddo Verdoner, Job Cohen (al hoef je van hem niets te verwachten), Lodewijk Asscher en Hanna Luden, de voormalige directeur van het Cidi, zich voelen tussen de Hamas-fans van GroenLinks? 

Vandaag is het globale Jihaddag en Nederlandse joden wordt van overheidswege subtiel geadviseerd zich niet te Joods te kleden of te gedragen in de publieke ruimte. Je moet de ‘jongeren’ natuurlijk niet uitdagen. Scholen, synagogen en Joodse centra blijven dicht. 

Hamas in de oorlogsverklaring: “Vrijdag 13 oktober zal een dag van algemene mobilisatie zijn in de Arabische en islamitische wereld en onder de vrije mensen van de wereld. Het is een dag om steun te verzamelen, hulp te bieden en actief deel te nemen. Het is een dag om de misdaden van de bezetting aan het licht te brengen en al haar agressieve plannen te verijdelen. Het is een dag om onze liefde voor Palestina, Jeruzalem en de Al-Aqsa te tonen. Het is een dag voor opoffering, heldenmoed en toewijding en om de eer van de moslims te verdedigen. We roepen de vrije mensen van de wereld op om solidair te zijn met het Palestijnse volk en ter ondersteuning van hun rechtvaardige zaak en legitieme rechten op vrijheid, onafhankelijkheid en zelfbeschikking.”

In de Verenigde Staten en Frankrijk zijn de ordetroepen in ieder geval op oorlogssterkte. In Portland zijn ze wel een beetje klaar met het geplunder van BLM en Antifa, de sneue zusjes van Hamas, en de LAPD lust de Hamas-hooligans ook rauw. Shoot first, then talk. En met de Franse politie valt ook niet te spotten. 

Theo van Gogh had gelijk. 

In Nederland daarentegen wordt de vijfde colonne geen strobreed in de weg gelegd. De politiek is doodsbang voor de ‘jongeren’ en bij de Nederlandse krantjes van het Vlaamse mediakartel staan alle neuzen dezelfde kant op: ja maar Israël. Zodra het aantal doden in Gaza dat van de doden in Israël overschrijdt, kunnen de journalisten helemaal los. Wat een cynische scorebordjournalistiek. 

Theo van Gogh had gelijk. 

Aanstaande 2 november is het negentien jaar geleden dat hij werd afgeslacht door Mohammed Bouyeri, maar Theo’s gedachtengoed is meer dan ooit springlevend. Hier een deel van zijn column Paarden van Troje: 

Het meest pittoreske nieuws deze week was natuurlijk de mededeling dat de geweldige burgemeester van Amsterdam blijkbaar met het verkeerde moskeebestuur aan tafel heeft gezeten om zijn bezwaren kenbaar te maken. Cohen – in de woorden van Felix Rottenberg ‘de lafste en de luiste’, in de mijne ‘de leukste’ burgemeester die Amsterdam gekend heeft -, is de man die tijdens Dodenherdenking de autochtonen van zijn stad als schuldigen aanwijst voor het moeizaam verlopende ‘integratieproces’ terwijl even verderop de Marokkaanse jeugd haar betrokkenheid met de Nederlandse samenleving kenbaar maakt door met rouwkransen te voetballen, ‘want’ – ik citeer – ‘jullie zijn joden’. ‘t Is altijd verfrissend om nieuwe gezichtspunten te horen, nietwaar? 

De dag na elf september 2001 bezocht de burgervader van Amsterdam een moskee, ‘om onze verbondenheid kenbaar te maken’. Right. Cohen is als de dood dat de spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen zo hoog zullen oplopen dat er een soort Noord-Ierse burgeroorlog zal uitbreken. Hij noemt zijn heulen met imams en andere duistere Middeleeuwers ‘de boel bij elkaar houden’. Terwijl de Vijfde Colonne van de geitenneukers marcheert als nooit tevoren en autochtone Nederlanders massaal de grote steden verlaten, predikt de burgemeester als een soort Don Quichotte de windmolens van een abjecte samenleving, waarin vrouwen-, joden- en homohaters vrij spel krijgen. Zijn multiculturele samenleving is gebaseerd op het misverstand dat door respect te betonen aan Staphorsters die jou in alles minachten, zij uiteindelijk over de brug zullen komen en de spelregels zullen aanvaarden waarmee jij hen binnengelaten hebt. Een misverstand.

Dat Theo’s herinnering tot een zegen mag zijn.

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word lid, al vanaf €5 per maand.